De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

(1640)–Jacobus Revius– rechtenstatus


Den Cxxvj. Psalm. ALs God bracht uyt des vyants hant 'tGevangen Sion weer te land', Het was soo vremt voor onsen geest Als waer het slechts een droom geweest. Van vreugde onse keelen songen, Vol lacchens waren onse tongen:
[Folio R1r]
De heydens seyden: siet doch aen, Hoe veel heeft God dit volck gedaen! 2 Voorseker heeft des Heeren macht Een groote daet aen ons gewracht. Dies wy in dees gewenschte tijt Van gantscher herten zijn verblijt. Wilt de gevanckenis oock wenden Van die noch sitten in ellenden. Dat sal haer zijn soo welle-coom Als 't dorre lant een water-stroom. 3 Hy die in d'aerde vallen laet Syn costelijck vercregen saet Met tranen synen voorraet saeyt, Maer namaels met geneuchte maeyt. Hy draecht het na syn lant met weenen En worpet het bedruckt daer henen, Maer brenget, op een goede uyr, De volle garven in syn schuyr.