De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert
(1640)–Jacobus Revius–
Auteursrechtvrij
[Folio P3v]
| |
 moet de eer
Alleen zijn toegeschreven.
Wat souden doch de heydenen in spot
Wt hoochmoet vragen: waer is haren God?
Waer is hy nu gebleven?
2 God onse Heer bewoont het hemelrijc,
Wat hem behaecht volbrengt hy machtelijck
Door al des werelts landen.
d'Afgoden daer het dwase volck op bout
Zijn anders niet dan silver ende gout,
Een werck van menschen handen.
3 Sy hebben monden, maer en spreken niet,
En oogen, daer doch geen der selver siet
De voorgestelde dingen.
Sy hebben ooren, maer gants geen gehoor,
Sy hebben neusen, even-wel daer door
Den reuck sy noyt ontfingen.
4 Met hare handen tasten sy niet aen,
Haer voeten connen nergens heenen-gaen,
| |
[Folio P4r]
| |
Haer keele kan niet spreken.
Al diese maeckt moet werden haers gelijc,
En die tot haer wil nemen synen wijck
Sy by haer vergeleken.
| |
Pause.5 Ghy, Israël, vertrouwet God alleen:
Hy is u hulp, daer is oock anders geen
Die uwer sich erbermet.
Huys Aärons, betrouwet God alleen:
Hy is u schilt, daer is oock anders geen
Die u in noot beschermet.
6 Ghy die God vreest, betrouwet hem alleen:
Hy is u schilt, daer is oock anders geen
Die u soo wel bewaret.
De Heer is ons gedachtich, en hy doet
Dat Israël en A'rons huys voorspoet
En segen wedervaret.
7 Degene die hem vreesen hertelijck
Vervult de Heer met synen segen rijck
De cleyne met de grooten.
De Heere wil syn segen langs soo meer
Wtstorten, en verblijden telckens weer
V en u huysgenoten.
8 Ghy zijt het volck dat God uyt liefde geeft
Den segen, die de aerd' en hemel heeft
Met syne hant gebouwet.
Den hemel is de stede syner macht,
De aerde heeft hy 'tmenschelijck geslacht
| |
[Folio P4v]
| |
Tot wooning' toe-vertrouwet.
9 Sy die de doot van hier heeft wech gehaelt
En zijn alree int stille graf gedaelt
Die connen God niet prijsen:
Maer wy, die leven, sullen met geneucht
In eeuwicheyt den Heere voor syn deucht
Dancksegginge bewijsen.
|
|
