De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

(1640)–Jacobus Revius– rechtenstatus


Den Cxiiij. Psalm. DOe Israël tooch uyt Egyptenlant, En Iacobs huys ontging' door Godes hant De volcken vreemd-bespraket, Is Iuda tot syn heylichdom gewij't, En Israël uyt al de werelt wijt Syn heerschappy gemaket. 2 De zee sach toe en weeck met grooten schroom,
[Folio P3r]
Oock de Iordaen is in haer vollen stroom Te rugge-waert gedrongen. 'tGeberchte danst', als vette rammen doen, 'tGeheuvelt' als de lammers in het groen Deed' ongewoone sprongen. 3 Wat was u, zee, dat ghy niet blevet staen? En waerom most ghy, machtige Iordaen, V hooger-aen begeven? Ghy bergen sprongt, gelijck den geylen ram? Ghy heuvelen gelijck een weelich lam Wiert op en neer gedreven? 4 Beeft aerde, beeft voor Godes aengesicht, Voor Iacobs God en voor syn streng' gericht Ontsettet u alleene. Voor hem, die keert de rotse in een vloet, En een fonteyn haer water gieten doet Self uyt den harden steene.