De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert
(1640)–Jacobus Revius–
Auteursrechtvrij
[Folio P1r]
| |
 Om na des Heeren wil te leven,
Die tot syn wet is gantsch genegen.
Syn saet sal seer geweldich wesen:
'tGeslacht van die den Heere vreesen
Vercrijcht van hem een milden segen.
2 Rijckdom en volheyt aller dingen
Sal God syn huysgesin aenbringen:
Syn vroomheyt eeuwichlijck beclijvet.
Een helder licht sal hem verschijnen,
En doen de donckerheyt verdwijnen
Door Godes gonst die by hem blijvet.
3 Rechtveerdich is hy en genadich.
Wel dien die leent en is milt-dadich,
Oock al syn doen met reden stueret.
Die sal niet tot den val geraken:
Men sal van hem steeds melding' maken
Soo lange als de werelt dueret.
4 Wanneer daer comen quae' geruchten,
| |
[Folio P1v]
| |
Syn herte sal daer voor niet duchten,
Want hy betrout op God almachtich.
Dies hy getroost is en bly-moedich.
Hy sal oock Godes wrake spoedich
Sien over sijn vervolgers prachtich.
5 Hy strooyt, en deylet met ontfarmen
Syn goeden aen bedruckte armen.
Syn vroomheyt is en blijft gestadich.
Syn hooren hooch wert opgeheven,
Oock sal hem doen in eere leven
Die eeuwich blijft de Heer genadich.
6 De Goddeloose salt aenschouwen
En sal syn eygen ziel benouwen,
Ia syne tanden tsamen bijten.
Hy sal hem in sich selfs verteeren.
De boose feylet haer begeeren
Hoe seer het haer oock mochte spijten.
|
|
