De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

[fol. M12v]

Den xcix. Psalm.

NV heeft onse God
Conincklijck gebot.
Yegelijck geslacht
Schricke voor syn macht.
Op den Cherub schoon
Set hy synen throon.
Die op aerden leven
Moeten voor hem beven.

2 Groot is onse Heer

In gewelt en eer.
Sion is de rots
Daer den name Gods
Over volck en lant
Clinckt aen elcken cant.
Dat hem alle vroomen
Heyligen en schroomen.

3 Dese vorst vol macht

Heeft het recht in acht.

[fol. N1r]

 

De gerechticheyt

 

Hebdy vast geleyt.

 

Ghy hebt onbeweecht

 

Billickheyt gepleecht,

 

En, om nae te leven,

 

Iacob voorgeschreven.

 

 

 

4 Heft den Heere hooch,

 

Buyget voor syn ooch,

 

Elck hem neder-stel

 

Voor syn voet-schabel.

 

Vreest syn heylicheyt.

 

Mos' en A'ron beyd

 

In voorleden jaren

 

Syne priesters waren.

Pause.

5 Die, en Samuel

Zijn voor Israël
Tot den Heer getree'n
Vierich in gebee'n.
Als sy hare stem
Hieven op tot hem,
Sonder lang' te wachten
Merckte hy haer clachten.

6 Wt een wolck-pilaer

Sprack de Heer tot haer.
Syn getuygenis
Boven al gewis
Hebben sy verstaen
En genomen aen,
Om haer voet te setten

[fol. N1v]

 

In syn reyne wetten.

 

 

 

7 Ghy, o God en Heer,

 

Hebbet haer begeer

 

Vaderlijck verhoort.

 

Als sy u verstoort

 

Hadden door de sond'

 

Ghy vergaeft terstont.

 

Snel nochtans int wreken

 

Als sy van u weken.

 

 

 

8 Onsen Heere prijst,

 

Eere hem bewijst.

 

Haestet u, te gaen

 

Om te bidden aen,

 

Voor de hooge rots

 

Onses grooten Gods,

 

Eeuwich vast en veylich:

 

Want de Heer is heylich.