De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

Den xcviij. Psalm.

SIngt een nieu liet God onsen Heere,
Want hy groot wonder heeft gewracht.
Syn rechter-hant, syn arm vol eere
Heeft hem verlossing' aengebracht.
Hy heeft ons 'theyl geopenbaret
Daer door wy alle zijn bevrijt,
En syn gerechticheyt verclaret

[fol. M12r]

 

 

Aen alle heydens wijt en sydt.

 

 

 

2 Hy heeft gedacht aen syn genade,

 

Aen syne goetheyt over-groot.

 

Nae syne waerheyt slaet hy gade

 

'tHuys Israëls in haren noot,

 

Het heyl dat ons de Heere sendet

 

Heeft men aenschouwet over-al,

 

Ter plaetsen daer de werelt endet:

 

Dies juychet hem met bly geschal.

 

 

 

3 Lofsingt hem met der harpen snaren,

 

Trompetten en basuynen-clanck.

 

Vercondicht syne blijde maren

 

Met een wel luydende gesanck.

 

Iuycht voor den Heere onsen coning'

 

En bruyset, o ghy rijcke zee:

 

Die op de aerde hebt u woning'

 

Om God te loven maeckt u ree.

 

 

 

4 Dat haer de machtige rivieren

 

Doen hooren met een hant-geclop.

 

De bergen vol geboomt' en dieren

 

Van vreugde schudden haren top:

 

Voor God de Heer; want hy comt richten

 

De werelt in gerechticheyt:

 

Der volcken saken sal hy slichten

 

Met een rechtmatich onderscheyt.