De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

[fol. M5r]

Den xcij. Psalm.

 

'tIS goet voor alle dingen
Te loven God den Heer,
Des Alderhoochsten eer
Met herten-vreucht te singen.
Des morgens te verconden
Syn goedertierenheyt,
En syn getrouwicheyt
Oock in de avont-stonden.

2 Opt speel-tuych van tien snaren

Op psalteren geluyt,
Op harpe ende luyt
Syn goetheyt te verclaren.
Want, willende aenmercken
V daden, maeckt ghy my

[fol. M5v]

 

Hert-grondelijcken bly

 

Om uwer handen wercken.

 

 

 

3 Hoe groot zijn uwe daden,

 

O aller Heeren Heer!

 

Wie sach oock immermeer

 

Den gront van uwe raden?

 

Dit comt niet in gedachten

 

Den mensche dwaes en bot,

 

Een onvernuftich sot

 

En can het niet betrachten:

 

 

 

4 Dat goddeloose groeyen

 

Gelijck het gras opt velt,

 

En die hier doen gewelt

 

In aller weelde bloeyen,

 

Op datse daer nae vallen

 

En eeuwichlijck vergaen,

 

Maer ghy blijft, Heere, staen,

 

De hoochste boven allen.

Pause.

5 Want siet, u haters, Heere,

V haters naeckt een val;
En de boosdoenders al
Verdwijnen in oneere.
Mijn hoorne daerentegen
Sult ghy verheffen hoog',
Op dat ick treden moog'
Gelijck d'eenhoornen plegen.

6 Ghy sult mijn hooft bedouwen

Met oly versch en claer,
Mijn ooge het gevaer
Mijns vyants sal aenschouwen.

[fol. M6r]

 

Mijn oore sal aenhooren

 

Met blijtschap, hoe dat ghy

 

Verstrooyt die tegen my

 

Tesamen zijn gesworen.

 

 

 

7 Dan sal d'oprechte bloeyen

 

Gelijck een palme-boom.

 

De mensche goet en vroom

 

Sal als een ceder groeyen.

 

Sy die int huys des Heeren

 

Geplant zijn, sullen staen

 

In synen hof, gelae'n

 

Met vruchten t'syner eeren.

 

 

 

8 Ia, als den ouder comet,

 

Sy blijven gaev' en groen,

 

Gelijck als een plantsoen

 

Dat wint noch wee'r en schromet.

 

Dat van hen sy beleden

 

Dat God rechtveerdich sy,

 

Mijn steenrots, reyn en vry

 

Van ongerechticheden.