De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert
(1640)–Jacobus Revius–
Auteursrechtvrij
[Folio K9v]
| |
 loopen,
Ierusalem gemaket tot steenhoopen.
De lichamen daer naer
Van uwer knechten schaer
De vogels sy voor-stelden,
'tVlees uwer vrienden goet
Sy wierpen seer verwoedt
De dieren op den velden.
2 Sy hebben ah! u dienaren doorstooten,
Haer bloet ront-om Ierusalem vergoten
Verachtelijc, als water slecht van weerden,
En niemant quam haer dragen totter eerden.
Wy zijn der bosen haet,
Der na-gebueren smaet.
Sy schimpen gants vermeten,
En maken nimmer end'
Van spotten, die ontrent
| |
[Folio K10r]
| |
Ons plaetse zijn geseten.
3 Hoe lang', o God, sult ghy u noch verstooren?
Sal eeuwichlijck voortvaren uwen toren?
Sal alletijt u yver zijn ontsteken
En over ons geljck een vyer uytbreken?
V gramschap liever giett'
Op heydens, die u niet
En kennen voor haer Heere:
De coninckrijcken tsaem
Wilt straffen. die u naem
Niet bieden danck noch eere.
4 Sy hebben 'thuys van Iacob opgegeten,
Syn kinderen onmenschelijck verbeten,
Syn wooning' die niet schoonder wesen conde,
Geschendet, ja verwoestet tot den gronde.
De misdaet siet niet aen
Wel-eer van ons begaen:
Maer wilt ons haest voorcomen
Met u barmherticheyt,
Want wy door al dit leydt
Seer hebben afgenomen.
| |
Pause.5 Helpt ons, o God, wilt onsen heylant wesen,
Soo sal u naem zijn hoogelijck gepresen.
Wilt onse sond' ons goedichlijc vergeven
Dat uwen roem by yeder sy verheven.
Of wildy datmen spott'
| |
[Folio K10v]
| |
En vraeg' waer is haer God?
De heydenen doch richte,
En strenge wrake doet
Van uwer knechten bloet
Voor onsen aengesichte.
6 Voor u verschijn het jammeren en clagen
Dergener die in banden zijn geslagen.
Door uwen arm behoudet by het leven
Die, tot de doot veroordeelt, angstich beven.
In onser buyren schoot
Soo onbeleeft en snoot
Wilt sevenvout vergelden
Dien schandelijcken blaem
Waer mee sy uwen naem
Steets lasteren en schelden.
7 Dan sullen wy, de schapen uwer weyden,
V grooten lof in eeuwicheyt uytbreyden.
En uwen roem uyt alle onsen crachten
Doen hooren van geslachte tot geslachten.
|
|
