De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert
(1640)–Jacobus Revius–
Auteursrechtvrij
[Folio C7v]
| |
 Schaemroot zijn die op u bouwen,
Maer sy vallen in oneer
Die noch trou noch woort en houwen.
2 Heere wijst my uwe wegen
Die ghy wilt dat ick sal gaen.
Tot u paden maeckt genegen
My, en doetse my verstaen.
Uwe waerheyt alle tijt
Blijve vast in mijn gedachte,
Ghy alleen mijn Heylant zijt,
Dies op u alleen ick wachte.
3 Heere, denckt aen u goetheden
Die van eeuwicheyt bestaen,
Die ghy in den tijt voorleden
Dickwils hebt aen my gedaen.
Willet niet gedencken meer
Mijner jonckheyts snoode daden,
Wilt gedachtigh sijn veel eer
Vwer goetheyt en genaden.
4 Oprecht ende goedertieren
Is de Heer in al syn doen,
Die de sondaers can bestieren
Datse haer ter deugde spoe'n.
| |
[Folio C8r]
| |
De sachtmoedigen hy leert
Na syn wille recht te leven,
En van boosheyt afgekeert
Haer op synen pat te geven.
5 Goedertieren en waerachttich
Syn des Heeren wegen al,
Voor die syns verbonts gedachtich
Na syn wet hem dragen sal.
Om uws names wil, o Heer,
Weest genadich en geduldich
Met mijn sonden, wantse seer
Groot zijn ende menichvuldich.
| |
Pause6 Wie is hy die hier beneden
Onsen God van herten vreest?
Van den wech die hy moet treden
Sal hem leeren Godes geest.
Syne ziele sal het goed'
Al syn leef-dag' overschieten,
En syn saet in overvloet
Sal des aerdrijcx erf genieten.
7 De verborgentheyt des Heeren
Is den mensch geopenbaert
Die God vreest en hout in eeren,
End die syn verbont bewaert.
Op hem siet mijn oog' altijt,
Mijn gemoet op hem ick sette,
Want hy seekerlijck bevrijdt
Mijne voeten uyt het nette.
8 Siet my aen met goeder herten
En ontfermt u over my,
| |
[Folio C8v]
| |
Want ick eensaem en vol smerten
Tegenspoet en droefheyt ly.
Mijn benautheyt en mijn pijn
Dagelijcx ick voel vermeeren,
Al den grooten jammer mijn
Wilt in blyschap eens verkeeren.
9 Wilt op mijn elende mercken,
Mijnen swaren druck aensiet,
Alle mijne boose wercken
Heer vergeeft my doch om niet
Siet mijn vyanden, die wreet
En geweldich boven maten
My aendoen groot herten-leet
En my sonder oorsaeck hatren.
10 Van haer listen doch beware
Mijne ziel, op dat geen smaet
My van haer en weder-vare,
Want ghy zijt mijn toeverlaet.
Slecht en recht behoede my,
Want op u, o Heer, ick wachte:
Wilt uyt nooden maken vry
't Gantsche Israels geslachte.
|
|
