Japanse verzen

[p. 57]

IX.
In Vogelvlucht.

De heil'ge, witte Reiger spicht
Van hogen tak en klemt nog even
Aan 't nest, wijl hij de wiken licht
En flappert, stuwt dan heen, gedreven -
Weer roerloos - door het wind-gewicht,
Nog onder d'oksels hem gebleven,
Waarmee hij wateren overschìcht.

Zo wil 'k op ritmen 't Rijk bezweven,
Waar in den dans de moesmé's wuiven
Als tombo's,¹⁾ di op meervlak staan,
Waar daken, torens d'aarde ontstuiven,
Gewiekt door wolken bloesems slaan
Om - wen de Zon rijst in de lucht, -
Di als te volgen in zijn vlucht.

1) Tombo's: waterjuffers.