Fabelen

LXXV. De Kaper.

Vóór Alexander wierd een Kaper aengebragt;
De vorst vaert fluks hem toe met hevigheid en kracht:
Wat regt hebt gy dan, schelm! om, zelfs tot aen myn' kusten,

De vaert en handel stout te ontrusten! -

Het zelfde regt, geloof my vry,

[p. 100]

 

Dat gy u ook hebt toegeschreven,

 

Van gansch de wereld te doen beven,

 

Te sleuren in uw' dwinglandy:

 

Hoort men onz' namen onderscheiden,

 

't Bedryf is één, wy stelen beiden:

 

Doch, daer ik met een schuitje vaer',

 

Ik hoor my maer alléén den naem van roover geven;

 

En gy, die steeds den stiel met vloten hebt gedreven,

 

Men noemt u landveroveraer.

 

 

 

De vorst bedaerd, en ingenomen

 

Door zyne opregtigheid, spreekt hem vry:

 

Zoo goeden uitslag had de Kaper nooit bekomen,

 

Door vleitael, noch door kuipery.