Fabelen

[p. 27]

XVIII. De Spinnekop.

Juffer Spin had in een' zael

Hare netten uitgehangen,
Om er vliegjes in te vangen;

En dáér kwam zy menigmael

Haren drift tot bloed verzaden.

Zy had steeds de straf ontvlugt.

Eens, de dienstknecht, op 't gerucht

Welk een vliegje, pas verraden,

Maekte wyl de Spin het ving,

Komt op 't spoedigst toegeloopen

Waer het spingeweefsel hing.

Thans kan haer geen moordlust nopen:

Zy laet prooi en netten staen;

Maer te laet, om nog te ontgaen

De geregte straf der boozen:

Men verplet haer met den voet.

Gy, die slorpt het schuldloos bloed!

Eeuwig schaemrood moet gy bloozen!

Gy, verdrukkers! die den nood

Van uw' naesten durft besteden
Voor uw' baet en zinlykheden;
Vreest!... gy loopt met rasse schreden,

Als de Spin, naer uwe dood.