Fabelen
(1842)–Pieter Jan Renier–
Auteursrechtvrij
[pagina 21]
| |
Ook de borstel, kleed en doeken,
Moest maer eenen baerd meer zoeken,
Om te proeven wat hy kon:
Niet op hem, maer op een ander.
Pas kwam Kater Rapaton,
(Wel gebaerd, - maer fyn en schrander,)
In de zael. - Hem zeide de Aep:
Zet u, vriend, ik zal u scheren. -
Neen, van my maekt gy geen schaep. -
Laet my toch dien baerd maer weren;
Ziet gy niet, dat onze heer
Weeklyks driemael, somtyds meer,
Wordt geschuimzeept en geschoren. -
Al uw praten is verloren,
Zei de Kater. - Hy ging heên.
Bakkers Kat komt ingetreên....
Deze laet zich haest gezeggen.
Baes Aep begint met haer het scheerkleed op te leggen:
Neem, zegt hy, houd het bekken vast.
Waerna hy Poestjes smoel en neus met zeepe wascht.
Nu grypt hy 't scheermes en hy stelt zich aen 't barbieren....
Maer, hoe begon de Kat te tieren!
Haer' muil was reeds vol bloed; zy spouwde vuer en vlam.
De knecht, die spoedig binnenkwam,
Roept aenstonds den baron en al de huistrauwanten....
De Kat wordt uitgejouwd, en daedlyk zy verhuist;
En de Aep barbier lacht in den vuist.
Vertrouw u nooit aen vieze kwanten;
Bedenk vooraf hunn' grapjes wel,
Wilt gy den uil niet zyn van 't spel.
|
|