De nieuwe Harleveense doedel-sak

kweelende boere-deunen, minne-klagten, harders-zangen , drinkliederen, en klugten. Alle op bekende voysen

[p. 37]

Vryagie tussen een Schoorsteen-veger en een Olikoeksmeyt.

Voys: Ik voer laast uyt Holland.

Ioris.

Ag zoete lieve Meyt,
Doe my eens regt bescheyt,
If gy genegen zyt,
Te werden eens myn Wyf,
‘k Soek u tot tydverdryf,
Og alderliefste prover mond,
Gy hebt mijn hert gewond.

Tryn.

Wel Ioris werje mal,
Die praet lykt niet met al,
Want ik noyt trouwen zal,
Ik min de vrye staet,
En win mijn kosje maet,
Met Oliekoeken groot en klyn,
Die wel gebakken zijn

Ioris.

Mijn Ambagt liefste zoet,
Dat is ook wonder goet,
Wyl ik gestadig vroet,
En Veeg Schoorsteenen schoon,
Voor Geld en goede loon,
Daer ik de kost mee winnen kan,
Gelyk de braafste Man.

[p. 38]

 

Tryn.

 

Neen Schoorsteenveeger neen,

 

Ik zeg ik blyf alleen,

 

Dus Waeg geen Blaauwe Scheen,

 

Dat Volkje meestendeel,’

 

Spoeld wonder graag haar keel,

 

En ‘t Geld ‘t geen jy daar mee verdient,

 

Kun jy wel op mijn Vrient.

 

Ioris.

 

Ag alderwaerste Tryn,

 

Dit Pronkje wis zal zijn,

 

Van ‘t Franze Vat zo ‘k mijn;

 

Ik win meer op een dag,

 

Wanneer ik werken mag,

 

Als gy ô alderwaarste Zon,

 

In een week winnen kon.

 

Ook ben ik wonder wys,

 

s’Winters zit ik op ‘t Ys,

 

Met onze Buerman Gys,

 

Die een Baanveger is,

 

Terwyl ik mee niet mis,

 

Verkoop Iannever Brandewyn,

 

Voor die genegen zijn.

 

Ik werk ook wonder snel,

 

Aan ‘t Hy Blok daer ik wel,

 

de kost mee winne zel:

 

Voor u mijn waerde Lief,

 

Ik ben tot u gerief,

 

Wy worde Ryk dat zweer ik jou,

 

Als gy eens bent mijn Vrouw.

 

Tryn.

 

Nou waer daar is myn hant,

 

Blus vry u Minnebrand,

 

Eer dat gy raekt van kant,

 

Ioris.

 

Bloet hier dient niet gedraalt,

[p. 39]

 

Mijn Lief daar is een Naalt,

 

Met twee Pedanten na de zwier

 

Op Trouwe, maak goede zier.