Een nieuw aardig prentenboek

[p. 9]

De ijsselijke Geschiedenis van den klimmer.

t'Kleine Pietjen, t'kleine Pietjen,
O, dat was zoo'n deugenietjen,
Stout zijn, was zijn daag'lijks leven;
Vaak deed hij zijn' moeder beven.

Als hij klom op bank en stoelen; -
‘Die niet leeren wil moet voelen!’
Sprak zijn' moeder ied're keer,
Maar toch deed de knaap het wêer.

[p. 12]

Eens was t'venster opschoven,
Daar kwam stoute Piet wêer boven,
Klom voor t'raam al heen en wêer,
En -o Wee!- daar viel hij nêer,
En daar brak hij, op de steenen,
Bei zijn' armen en zijn' beenen,
Vreeslijk was t'gegil op straat!
‘Kind'ren, t'was het loon van t'kwaad!’