Een nieuw aardig prentenboek

[p. 4]

De Geschiedenis van den muurbekladder.

Wilt naar dit lief, klein huisjen kijken.
Daar juist de schilders verw op strijken,
Half rood, half wit, heel net en schoon,
Zoo stelt het huisjen zich ten toon.

[p. 5]

Op eens komt Ernst, en welk een' schand.
Hij trekt figuurtjens op den wand;
Die deugniet, met zijn gekke kuren,
Besmeert gestadig al de muren.

Maar ziet! de schilder komt geloopen,
En doet hem 't grapjen duur bekoopen,
Hij pakt den jongen bij zijn kop,
En knijpt zijn oor, en slaat er op.

[p. 8]

Hoe Ernst ook schreeuwt, hij houdt hem vast,
En neemt zijn groote schilderkwast,
En doopt hem in zijn' pot met groen
En smeert den knaap van haar tot schoen.

Zijn heele aangezicht was groen,
Zijn buisjen en zijn broek was groen,
En wie of ook den jongen zag,
Begon te schateren van lach -