Triomf van Nederlandt, of vervolg op het Eerste Tweede en Derde deel van het Geuse Liedboek
(1734)–Dirk Ravestein– Auteursrechtvrij
[pagina 36]
| |
Voys: Van de Spinne-kop.Hoe verblijt, Hoe verblijt,
Dat Lodewijk nu spijt,
Vertoonen haer de Staten,
Nu dat den Leeuw, Roos, Adelaer,
Haer Krijgs-magt brengen by malkaer,
En sullen na aflaten.
Om de Kroon, om de Kroon,
Op 't hooft des Keysers
| |
[pagina 37]
| |
Zoon
Van 't Spaanse rijk te setten,
Eer raekt het Zwaert niet in de schee,
Soo Godt met ons te velt trekt mee,
Louis wilt daer op letten.
Fransen Haan, Fransen Haan,
Gy dagt den Leeuw te slaen,
Maar hy ontsprong u lagen,
Wel kent gy dan geen Leeuwe kragt,
De Werelt om u sotheyt lagt,
Ziet hy nu Haen-Neef plagen.
Uyt zijn staert, Uyt zijn staert,
Soo rukt hy Keysers zwaert,
Bourgonje kan 't getuygen,
Waerom hy dee een loose sprog,
Maer siet den Vos die was te jong,
Nimwegen wou niet buygen.
Op de Maas, Op de Maas,
Daer maakt de Leeuw nu plaats,
En doet sijn Thuyn vergrooten,
Want alles wat hy uyt den staart,
't Is Venlo, Roermont, Stevenswaert,
Kan trekke, wil hij poorten.
Sint Donaas, Sint Donaas,
Daer speelt hy ook den Baas,
Maseyk, Stokhem, daer neven,
Peer, Bray, Waart haelt hy in sijn hol,
En maekt den Haen nog half dol,
Kijk uyt mag nu wel beven.
Wat geraes, Wat geraes,
Maekt Bedmar desen baas,
Met ruym tien duysent Fransen,
Kijk uyt, Kijk uyt, en maekt goet cier,
De Leeuw spoegt niet als vlam en vier,
Siet hoe sy voor hem dansen.
Duysent Man, Duysent Man,
Voor Hulst daer bleven dan,
Bedmar sal 't niet vergeeten,
Hoe dat den Leeuw zijn klaeuwe sloeg,
De Fansen weg als Jongens joeg,
En Kijk-uyt heeft gebeten.
Staet wat stil, Staet wat stil,
Kyk eens door desen Bril,
En siet eens na Vendome,
Hoe dat hij 't in Itaaljen maakt
Den Prins Eugenius Troef versaekt,
Dog hy is 't nog ontkomen.
Anjous Son, Anjous Son,
Eugenius Prins niet kon,
Sijn Troeve doen versaken,
Waer door agt Duysent Franse doot,
Geslagen zijn, hy buyten schoot,
Komt weer soo 't u sal smaken.
Adelaer, Adelaer,
De Vos raekt in 't gevaer,
Melac moet Landouw geven,
Laet hy ook zijn de Postillon,
Die dese tyding brengt Bourbon,
Parys sal daer af beven.
| |
[pagina 38]
| |
Rijdt niet voort, Rijdt niet voort,
Melac nog maer een woort,
Wilt desen Brief eens lesen,
Daer Luyk en nog ses steden groot,
Bedwongen sijn door Kruyt en Loot,
Sal 't Maintenon genesen.
Op 't gerugt, Op 't gerugt,
Van Vigos, Anjou sugt,
Dat Chaternault moet laten,
De lang verwagte Silver Vloot,
Die niet als met Rykx-Daalders schoot,
Wat sal nu valsheyt baten.
Dats een spijt, Dats een spijt,
Veertig Millioenen quijt,
En twintig Oorlog scheepen,
En by de duysent stuks Canon,
Die Manschap siet Louis Bourbon,
Is weg dus hoe benepen.
Dat den Haen, Dat den Haen,
Geplukt na huys moet gaen:
Sal Hollant vreugt bedrijven,
En danken God door 't gansche Lant,
Die ons soo trou heeft door sijn hant,
Verlost wie kan dit schrijven.
In den brant, In den brant,
Van vreugde staet ons lant,
Hoort Klok en Trommels klinken,
Kan dit een groet patriot nu zijn,
Die niet een glas met Bier of Wijn
Op Staets gesontheyt sal drinken.
Nu soo schoon, Nu soo schoon:
Ons Leeu hier staat ten toon,
Schiet duysende Vier Pijlen,
Steek Kanon Musket en Vier-Werk aen:
En brullende den Leeu hoort slaen,
Voorder dan duysent mijlen.
'k Wens ons Staet, 'k Wens ons Staet,
Dat het haer lang soo gaet:
En al haer Helden meede:
God sterken salse 't naeste Jaer,
En trecken weder uyt voor haer,
Louis brengen tot Vrede.
|
|