Triomf van Nederlandt, of vervolg op het Eerste Tweede en Derde deel van het Geuse Liedboek
(1734)–Dirk Ravestein–
AuteursrechtvrijVoys: Wispelturige Matroos.Hoe is Brittanje weer verheugt,
En dat Land in volle vreugt,
Over de Kroning in dat Ryk,
Die daer is geschiet publyk,
Daer Louis om sal beven,
In zijn leven.
Het is Anna die men daar heeft,
En die het Zwaert en Scepter zweeft,
En die de Kerk van Engeland,
Sal houden in den vasten stand,
Den Test en vaste Wetten,
Sonder smetten.
De Krooning is aldus geschiet,
Als ik verhael u in dit Lied,
Den Adel droeg haer na de Abdy,
Van Westmunster met vreugde bly,
Onder veel Zegenwensen,
Van de Menschen.
In een Keyserlyke Stoel met pragt,
Wierd de Koningin na d'Abdy gebragt,
Gekleed in Carmosein Fluweel,
Een Koninklyk Verhemeltseel,
Wierd boven haer hooft gedragen,
Met behagen.
Den Prins George haer gemael,
Dien Vorst, dien Helt, dien Generael,
De Bisschoppen al van het Land,
| |
[pagina 24]
| |
Waeren om haer aen alle kant,
De Pairs al van gelijke,
Uit alle wijke.
Lords Edelluyden groot en klein,
De Burgery in 't algemein,
De Pairrinne van 't Ryk,
Die maekten vreugd uitnementlyk,
De beroemde Vorstinne,
Te beminne.
Voor 't Outaere zad de Koningin,
En wierd gekroont na yders zin,
Met al de plegtigheden daer,
De klocken luiden allegaer,
't Canon hoorde men dond'ren,
Met verwond'ren.
Den kostelyken Oly daer,
Die wiert gegoten in het Haer,
De Scepter doen al in haer hand,
En de Kroon op haer hooft gepland,
En het Zwaerd daer beneven,
Haer gegeven.
Als nu dese Sermoenen al,
Waren volbragt in groot getal,
Doen ontfing zy het Avondmael,
En Godes gaef wel principael,
En bezwoer d'Engelse Wetten
Niet te ontsetten.
Doen quam Anna de Koningin,
In Purper-Fluweel het Hofgezin,
Die volgden al t'samen haar,
Zy met de Kroon in 't openbaar,
Is na het Hof gekomen,
Sonder schroomen.
Veel duysent Menschen groot en kleyn,
Die riepen daer algemeyn,
Lang leeft de Koninginne goet,
Haer roem, haer eer, haer edel bloed,
Die wil God voorspoet geven,
In dit leven.
Nu zijn de Croone van het Lant,
Weer vast geknogt aen Stuarts bant,
Sy sal den gewaanden Prins wel,
Houden uyt engels bevel.
en het frans gespuys doen beven,
in haer leven.
De Koningin met goet onthael,
Besloot het met een vreugde maal,
Al in Sint James Haar Paleys:
Alles met een goet advys,
Dat yder hert van vreugde,
Hem verheugde.
Godt zegent haer met Kroon en Staf,
Dat Sy daer lang regeeren mag,
In glorie voorspoet t'allen tijd,
En dat den Hemel haar beleyd,
Wil met zijn gunst bekroonen,
Haar persoonen.
|
|