Avonturen in Nickerie

[p. 25]

Hoofdstuk 6
De Afdamming

Bij de Afdamming is het erg stoffig.

‘Waarom is de weg hier niet geasfalteerd?’ vraagt Anand. ‘En waarom heet het Afdamming?’

‘Wel’, legt papa uit, ‘deze weg is dwars door een zwamp aangelegd. Het water van de zwamp ondermijnt de weg. Daarom is de weg zo slecht. Ze zijn al een tijdje bezig met reparatiewerkzaamheden. Binnenkort is het af. Maar dan zal de weg weer door het zwampwater ondermijnd worden om dan een nieuwe periode af te wachten op de wegenbouwers. En waarom het Afdamming heet? De zwamp is hier afgedamd. Er is hier een dam gemaakt en dat is deze weg waarop we nu rijden.’

Elke keer als een wagen ze inhaalt of als er een tegenligger ze passeert, draaien ze gauw de ruiten naar boven.

‘Kijk, ibissen!’ roept mama uit.

‘Wat een mooie rode kleur’, merkt Nita op.

Na een poosje zijn er helemaal geen vogels meer te zien. Papa rijdt nu een beetje sneller.

‘Kijk, een hutje in het meer’, wijst Nita.

‘Dat is geen meer, het heet Bigi Pan, een erg visrijk gebied. Men kan er ook jagen’, vertelt papa. ‘En die hutjes zijn vissershutten.’

‘Blijven ze de hele nacht vissen?’ vraagt Anand.

‘Ja, vaak wel’, antwoordt papa. ‘Het is een hele tocht

[p. 26]

ernaar toe. Willen jullie het ook meemaken?’ vraagt hij aan de kinderen.

‘Ja’, knikken ze enthousiast.

‘Ik wil wel’, zegt mama. ‘Maar is het niet gevaarlijk?’

‘Nee, avontuurlijk’, lacht Anand. ‘Er zullen zeker kaaimannen en aboma's in voorkomen. Bennie en Arti zijn eens met oom John ernaar toe geweest.’

‘Waarom zoeken jullie toch altijd het avontuur op? Hebben jullie gisteren niet genoeg meegemaakt?’ vraagt mama. Anand en Nita kijken elkaar aan. Ze grinniken.

‘Het was spannend, hè?’ roepen ze uit.

‘Toch was ik erg bang’, zegt Nita.

‘Visser Min vertelde mij eens dat er grote huizen op Bigi Pan zijn’, zegt papa.

‘Grote huizen!?’ roept mama uit. ‘Hoe kan dat nou? In de zwamp? Hield Min je niet voor de gek?’

‘Ik geloof het niet’, antwoordt papa.

‘Nou, we zullen wel zien’, zegt mama.

Anand en Nita stoten elkaar aan, want meestal als mama dit antwoord geeft dan weten ze wel dat ze mee zal doen.