Gedichten

[p. 116]

Paulina

(Naar het Russisch)

Wit, wit is 't dons der zachte tortelduif;
Nog witter 't luchtig, vlokkig sneeuwgestuif,
Dat - maagdensluier - dekt het gansch verschiet;
Maar witter dan uw lelievoorhoofd niet,

Paulina!

Zacht, zacht aan aarde en zee de sneeuwvlok raakt
Geen slapend wicht, dat zij beroert, ontwaakt;
Nog zachter streelt de bries bij zomernoen;
Maar zachter niet dan uwer lippen zoen,

Paulina!

Koud, koud is de aard, met blanken sneeuw bedekt,
Nog kouder 't lijk, waarop zich 't baarkleed strekt;
Koud, koud de grafzerk, die 't vergeten tart;
Maar kouder nog dan al: - uw steenen hart,

Paulina!