Gedichten

[p. 62]

Zorgen

Zorgen, wolkjes, zeilt maar voort

Langs mijn blauwen hemel;

Denkt niet, dat ge 't uitzicht stoort

Met uw boos gewemel.

't Licht me ontnemen kunt ge niet,

Moogt ge ook donker wezen;

Want, al dekt gij heel 't verschiet

't Zonnetje is gerezen.

Pakt u samen, zoo ge wilt,

Broeit tot zware vlagen!

'k Heb een schuilplaats, 'k heb een schild,

Och, wat deert me uw plagen!

Dan, kortstondig is uw macht:

Met uw booze luimen

Vlucht ge dra voor 's windjes schacht

Als een hoopje pluimen!

[p. 63]

 

Zorgen, wolkjes, zeilt maar door

 

'k Wil op u niet letten:

 

't Zachte, lieve zongegloor

 

Kunt ge niet besmetten:

 

Nevens, langs en door uw schaûw

 

Schiet het zijne stralen,

 

En mijn hemeltje is toch blauw,

 

Hoe ge 't moogt bemalen!