De gestolen vlag

5. Onze vlag moet wapperen

De meester leert de kinderen nu ook hoe ze de vlag moeten hijsen en neerhalen. Hij leert ze hoe ze de

[p. 29]

knopen moeten maken om de vlag vast te binden.

Met de platte knoop en de mastworp.

Tingeling - Ting, daar gaat de bel. De school is vandaag vroeg uit en de kinderen haasten zich om naar huis te gaan.

‘Wil jij de vlag voor me naar het berghok brengen?’ Dat vraagt de meester aan Lito. Natuurlijk wil Lito dat graag doen. Hij vindt het leuk dat hij de vlag in zijn handen mag houden. Frank en Ramin helpen om de vlag te vouwen en met zijn drieën lopen ze naar het berghok. Op de gang voor de deur van het berghok blijven ze even staan. Ramin en Frank willen de vlag nog een keer voelen. Oh, heerlijk zacht.

[p. 30]

In het berghok vouwt Frank de vlag nog een keer helemaal open. Hee, wat een grote vlag. Hij haalt het schrift met de tekening van de vlag op de berghut uit zijn tas. ‘Wat zou het fijn zijn als we ook zo'n vlag voor de berghut hadden’, zegt hij.

De vrienden praten er nu zachtjes over. Wat een zonde dat die vlag hier gewoon in het berghok blijft liggen. De vlag zou zo mooi staan als hij boven de berghut wapperde. Ramin maakt zijn

[p. 31]

tas open. Hij probeert het even. Ja hoor, de vlag past erin. Zullen ze?

‘Waarom niet’ fluistert Lito. ‘De vlag blijft hier toch gewoon in stof liggen. Die vlag zal prachtig waaien boven de berghut’.

Frank knikt van ja. Hij vindt het ook een goed idee. Nu fluistert Ramin: ‘Wij lenen hem gewoon voor een week. Goed?’ Ze vinden het allemaal een goed plan en snel stopt Lito de vlag in de tas van Ramin. Frank kijkt om zich heen. Er is echt niemand die het gezien heeft en de jongens sluipen stilletjes uit het berghok.

Als Lito de deur dicht doet, piepen de scharnieren. Haastig lopen de vrienden nu de schoolpoort uit. Pas als ze buiten de poort zijn, durven zij weer te lachen.