De gestolen vlag

[p. 7]

2. Wonnie gaat ook naar school

Thuis heeft moeder de kleren van Frank klaargezet. Een rood hemd met gele ruitjes en een donkerbruine broek. Moeder heeft alles netjes gestreken. Op de tafel ligt zijn schooltas. Gistermiddag heeft Frank de tas met een borsteltje schoongemaakt. Ook zijn patta's staan netjes naast de deur. Die hebben een flinke wasbeurt gekregen.

Moeder neemt de doek met broden van Frank over. ‘Ga alvast je schoolgoed aandoen’, zegt ze. Frank lacht, hij is blij. Moeder heeft het druk vanmorgen. Ze is al heel vroeg opgestaan om de nieuwe jurken van de meisjes te zomen. Nu moet ze nog het haar van Peggy vlechten. Wonnie, het jongste zusje van Frank, staat al klaar. Ze heeft haar trommel in de hand. Voor Wonnie is het vandaag

[p. 8]

echt de eerste schooldag. Zij gaat voor het eerst naar de kleuterklas.

‘Dag Wonnie-Chin,’ zegt Frank plagend en hij trekt aan de zakdoek die moeder op de jurk van Wonnie gespeld heeft. ‘Doe niet’ zegt Wonnie boos. Frank grinnikt. Die kleine Wonnie is lief, bedenkt hij. Zelf noemt

[p. 9]

hij haar Wonnie-Chin omdat ze zulke grappige ogen heeft. Precies als de ogen van ‘Omoe’ in de winkel. ‘Spleetogen’, grapt zijn oom altijd.

‘Kom Frank, opschieten’, zegt moeder geërgerd.

Frank neemt zijn hemd van de stoel. Hij is nog bezig zijn hemd dicht te knopen als er van buiten een stem klinkt. ‘Fra-a- a - a -- a-n-k!’

Dat moet Ramin zijn. ‘Ik ko - o - o - o om’ roept Frank terug. Hij grijpt zijn tas. Pas op, zijn brood rolt er bijna uit. Frank heeft haast. Hij vergeet zelfs zijn moeder te groeten. Pas bij de voordeur denkt hij daaraan en rent terug.

‘Dag Peggy’, ‘dag Wonnie-Chin’, ‘dag mama’

‘Dag Frank’, doe je best hoor!’