Album Joannis Rotarii (Johan Radermacher)

[fol. 103r]

[60. Filips van Lansbergen, Gedicht over een nieuwe ster in October 1604.]

In stellam novam quae fulget in dextra sura Ophiuchi, ¹
primumque nobis visa est anno Christi 1604.4 Octobris. anni Juliani.

Ergo obduratâ pergis cervice cruentum

Miscere bellum cum DEO?

O tu quae gemmis, atque auro ornata propinas

Fallax venena Regibus;

Et te nulla movent monita,[-atque] aut oracula vatum

Sacris notata paginis?

O quid agis malè sana? tuus quò te rapit error,

Furorque vastans omnia?

An CHRISTUM superare putas? aut sceptra tueri

Injusta caede, et sanguine?

Falleris: ecce dies oritur maestissima cladem,

Datura mox tibi ultimam.

Aspice fulgentem in caelo sine crine cometam

Quem crure gestat Anguifer.

Hic illum tibi adesse probat, tua crimina qui mox

Ulturus est nefaria.

Et qui serpentem antiquum pede conteret, et qui,

Potenter asseret suos.

Vos quibus una salus curae est, quosque horrida morsu

Ob id lacessit bellua;

Suspicite aethereo, venientem è vertice CHRISTUM.

Vobis futurum vindicem.

At tu, saeva Babel, nondum satiata cruore

Horresce, plange, corrue.

P. Lansbergius

Carmen hoc quod nobis excidit, cum primum nova stella nobis videretur. putavimus etiam tecum esse communicandum. Utinam eventus votis respondeat.

1 Ophiuchus, sterrenbeeld Slangendrager, in deze streken alleen in juni en juli zichtbaar.

[fol. 103v]

P.Lansbergii ² carmen in stellam novam mense Octobris

a.o 1604 fulgentem. ³

2 Philips van Lansbergen, Gent 1561-Middelburg 1602. Hervormd Theoloog en astronoom. Eerste predikant die het stelsel van Copernicus verdedigde.

3 Zie voor dit gedicht: Fernand Halijn, un poème inedit de Philippe Lansbergen, Humanistica Lovaniensia 46 (1997)