Album Joannis Rotarii (Johan Radermacher)

[fol. 93r]

[48. Anoniem, Paskwil over de huidige toestand.]

PASQUILLUS DE PRAESENTI Rerum statu.

Pontifex ad Imperatorem.	Congregati sunt inimici nostri, et gloriantur in virtute sua, malignaverunt consilium super populum meum, erige igitur brachium tuum et disperge illos protector noster imperator.
Imperator ad Pontificem.	Non possum etiamsi vellem.
Pasquillus.	Et vana et sine viribus ira.
Catholici ad Imperatorem.	Mane nobiscum Domine quoniam advesperascit.
Confessionistae ad Imperatorem.	Veni ad nos et dabimus tibi patrimonium Petri in haeriditatem.
Pasquillus.	Huc huc arrige aures Pamphile, placatur donis Juppiter ipse suis, hic iubet Plato quiescere.
Rex Franciae.	Expugnaverunt me a iuventute mea, sed tu Domine usquequo?
Pasquillus.	Deus fortis Zelotes visitans iniquitatem patrum in tertiam et in quartam generationem.
Rex Hispaniae ad Ducem.	Salutem ex inimicis nostris, et de manu omnium qui oderunt me.
Pasquillus.	Hic populus labiis te honorat, Cor autem longe est à te.
Rex ad Ducem.	Purga tu arcem meam, et pugna contra oppugnatores meos.
Pasquillus.	Duram provinciam suscepisti senex.
Dux ad Regem.	Circumdederunt me viri mendaces
Rex ad Ducem.	Tu ne cede malis sed contra audentior ito.
Dux.	Sisterunt adversum me Castra non timebit cor meum.
Princeps Orangiae.	Pro fide, pro Rege, pro Grege, pro lege.
Pasquillus.	Pro fide, quam omnes sectae contra Catholicam confitentur?
	Pro Rege, quem tu criminae ^1 laesae Maiestatis ad iracundiam provocasti.
	Pro Grege, quem his persuasionibus misere seducis.
	Pro Lege, quî liber ab omni obedientia esse possis.
Princeps.	Iacta est alea, Dii bene vertant.
Exercitus Orangiae.	Audaces fortuna iuvat.
Pasquillus.	Ecce manipulus furum.
Exercitus Albanicus.	Congredere et Luctae strata palestra tuae est.
Pasquillus ad status imperii Romani.	Cur ita in utramvis aurem dormitis?
Status imperii.	Nolumus mittere falcem in alienam messem.
Pasquillus ad status.	Mundi estis, sed non omnes, nam inter vos multi Nicodemi sunt, qui de nocte ad Nazarenum veniunt. Videant igitur illi, ne maneat alta mente repostum Judicium Paridis spretaeque iniuria formae.
Regina Angliae.	Expecto finem magno desiderio, nam propter hos tumultus protrahuntur Nuptiae meae.
Pasquillus ad Reginam.	Utere interim o regina amoris remedio.
Regina ad Pasquillum.	Parcius ista viris tamen obiicienda memento.
Pasquillus ad Domum Austriae.	Et tua res nunc agitur Domus Austriae.
Domus Austriae.	Scio, propterea afflicta sum et sine consilio relicta.
Pasquillus.	Habes consilia maiorum tuorum saluberrima, iis utere et tuta eris ab omne haeresi, et regni tui perditione.

1 Lees: crimine.

[fol. 93v]

Domus Austriae.	Bene loqueris et admones Pasquille, Sed?
Pasquillus.	Quid sed? num potestas tua apud subditos tuos?
Domus Austriae.	Eo proch dolor nunc ventum, ut fides mea ab opinione vulgi magna ex parte pendeat
Pasquillus.	Pendeat igitur et pereat illa cum omnibus suis Consiliariis, sed Romam unde veni revertor.
Cardinalis Granvellanus.	Quid novi ex Germania iterum adfers Pasquille?
Pasquillus ad Cardinalem.	Omnia mala ^Let maxime^L ex patria tua quae iam in summo discrimine et periculo versatur
Cardinalis.	Forte propter quosdam vasallos, qui fuga et in tempore sibi consuluerunt
Pasquillus.	Ita venerande Pater, hi enim sunt qui collecto Germano exercitu restitutionem et libertatem patriae iam petunt et quaerunt.
Cardinalis.	Laterem lavabunt.
Pasquillus.	Nescio Mars dubius est, et Germani militis robur satis validium, ut ipsa experientia et fuga olim ab Oeniponteversus Brauneckium testatur.
Cardinalis ad Pasquillum.	Quid garris furcifer?
Pasquillus.	Si peccavi, ignosce.
Cardinalis.	Rex Hispaniae iustam causam habet, et ducem belli satis astutum, qui Germanorum consilia longo rerum usu expertus est.
Pasquillus.	Omnia concedo. Sed tamen victoria à Deo est, in hoc tamen pars una alteri praeferenda, quod apud exules belli nervi desint, ita ut moram longam in armis trahere non possint.
Cardinalis.	Praesentem rerum statum ego ante multos annos tanquam in speculo vidi atque praedixi
Pasquillus.	Credo, et ideo multi sunt, qui omnem culpam in te conferunt, teque autorem horum omnium malorum palam proferre audent.
Cardinalis.	Non ignoro sed quam immerito, Deus scit, qui hoc negotium ad gloriam nominis et aedificationem Ecclesiae suae Catholicae dirigat, nam ille solus est qui conterit bella et dat pacem fidelibus suis.
Pasquillus.	Amen, amen.
Cardinalis.	Sed quid igitur in Austria?
Pasquillus.	Disputatur de religione Catholica et de confessione Augustana quam Aulici et Barones magno desiderio desiderant, tanquam [-de] rei familiari ipsorum amplificandae profuturam admodum.
Cardinalis.	Lapidem et scorpionem pro pane et pisce poscunt. Sed putabam Confessionem Augustanam cum autore suo terra nigra iamdudum sepultam esse.
Pasquillus.	Est sed reliquit Spurios quos nonnulli caeci et gibbosi Philosophi et grammatelli nunc legitimare volunt, ut haeriditate magnae illius meretricis Babilonicae priventur.
Cardinalis.	Quid audio? Sed hoc negocium Theologos non Philosophos et Grammaticos requirit.
Pasquillus.	Verum, sed isti novi germani Theologi non bene inter se conveniunt, literam magis quam spiritum sequuntur, ideo Grammaticorum opera et consilio opus est
Cardinalis.	Caecus caecum ducit, Sed quid ad haec Dominus et Archidux.
Pasquillus.	Tacet et haeret inter spem et metum.
Cardinalis.	Ergo consentire videtur.
Pasquillus.	Nescio.

[fol.  94r]

Cardinalis ad Papam.	Pater sancte, domus Austriae iam quoque ruinam minatur, quare sustenta illam.
Papa.	Misi servum et quod potui feci.
Cardinalis.	Si hanc amisimus actum est de nobis.
Papa.	Confide fili, non enim Deus Ecclesiam supra hominem, sed supra Petram aedificavit, atque ita ne portae inferni adversus eam praevaleant, emendemus modo vitam nostram, ut non secundum carnem, sed secundum spiritum vivamus, nam propter peccata nostra persecutione patimur, et opprobrium facti sumus vicinis nostris
Pasquillus.	Et testimonium eius verum est, Sed nemo corde concipit, [sed+]/et surdo narratur fabula.

FINIS