Speceryen-geur, ofte Eene verzaameling van uitmuntende gezangen

(1735)–J. G., A. de R.– rechtenstatus



[pagina 20]
Den XV. Psalm. Stem Psalm XXIV. I. Wie is 't, dien Gy zo waardig kent, Heer, dat hy in uw' Heil'ge Tent Mag woonen, en met U verkeeren? Wie is zo zeer van U bemint; Dat op uw Berg zyn rustplaats vind, Om eeuwig U aldaar te eeren? II. Die een onstraflyk leven leit, En 't oordeel in gerechtigheid Uitvoert, door my hem streng bevolen. Die waarheid spreekt, met hert en mond; En myn stem waarneemt in zyn grond; Om nooit van 's levens spoor te doolen.
[pagina 21]
III. Die met zyn tong zyn vrind niet vleit, En lagen in zyn hert bereid, Om 't net hem over 't hoofd te trekken. Die nooit zyn goeddoen loont met kwaad; Noch redenen, uit eigen baat, Opneemt, die tot zyn nadeel strekken. IV. Die den verworpen mensch veracht, En houd in al zyn doen verdacht: Maar eert, die my van herten vreezen. Die d'eens gezwooren eed betracht; En nooit verandert: om met kracht Te dempen 't oude heilloos wezen. V. Die nooit zyn geld op woeker langt, En geen geschenken ooit ontfangt, Om den onnooz'len te vertreden. Die deeze dingen trouwlyk doet, Die zal, al wat hem hier ontmoet, Nooit wankelen in eeuwigheden.