De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely

[p. 335]

Aen Den Leser, wien dit Werck mishaegt.

I.

⁺Misnoegtet dy, dat ick Moer-Lijs en lan

Hier slel voor yder man;

En dat ick oock haer tuyre-luyrig spel

Gelijck by Sot en Bel:

Voorts, dat ick noch haer velerley geraes

Op volle straten blaes:

Daer yder een, in desen spotte-dag,

Sijn schimp mee dryven mag.

+ Antwoort aen de gene, die't misnoegt, dat ick de ydelheydt onser derteler leugt Io klaer en naeckt voor oogen stelle.

[p. 336]

 

II.

 

Hier seg ick op: Dat dit, verstandig man,

 

Dy mede leren kan:

 

Gelijcket is, met klaer en goedt bescheyt,

 

In't Boeckje meer geseyt.

 

Doch, by so vergy noch niet sijt voldaen,

 

Neem dese reden aen:

 

Seg, wat is meer: Mijn schryven, of baer doen?

 

Sy dan niet meer soo koen,

 

III.

 

Verbie dijn Saedt dit boser Narre spel,

 

Als vruchten van de Hel.

 

Let op haer doen en groter vrijicheyt,

 

Die nu de leugdt verleyt.

[p. 337]

 

Mishaegtet dy, dat ick haer geyler snap

 

Hier, door mijn penne, klap:

 

Leer haer Gods Woordt, en treck haer op in Deugdt.

 

Want, dit verciert de Ieugdt.

 

IV.

 

Voorts, seg ick dit: Dat gy, na goedt gedult,

 

In waerheyt vinden sult,

 

Dat drie, van al, geleert deur ons gedicht,

 

Nu sullen sijn gesticht:

 

Ia, waer't maer een, so sal ick sijn verblijdt,

 

In dese quader tijdt:

 

Doch, woude Godt, dat duysent mogtens sijn

 

Bewaert, voor helle-pijn.

[p. 338]

 

Wy stellen voor haer minne-sot bedrijs.

 

Als een oneerbaer wijs;

 

Of, soje wilt, haer veldt en duyn-gerol,

 

Gelijck een droncke-bol:

 

Op dat de daedt, van dat hun niet betaemt,

 

Haer maecke so beschaemt,

 

Dat sy een schrick bekomen van haer doen,

 

En Venus Minne-soen.

 

VI.

 

Bestraf dan niet, tot deser reden slot

 

Mijn Penne, die bespot

 

De ydelheyt van dese wilder Ieugdt,

 

En maent haer tot de Deugdt:

[p. 339]

 

Maer, in dier stee, bestraf de boser daet

 

Die dese Ieugdt begaet.

 

Hier hebje nu heel klaer en goedt bescheyt.

 

Let op haer Saligheyt.

 

VII.

 

⁺Hier sijnder mee, die ick ten dele ken,

 

(Dies ick verwondert ben)

 

Wiens meyning is: Dat ick sou sijn te out,

 

Tot dese Maegde-kout;

 

Daer ick my moey, met jonger lieden saeck:

 

Als, of ick had vermaeck,

 

Om, deur mijn Pen, te klappen sulcke daet,

 

Die my niet aen en gaet.

+ Antwoort aen de gene die meynen, dat ick te oudt sy, om my met jonger lieden faecken te moeijen,

[p. 340]

 

VIII.

 

Mijn antwoordt is: Dat niemant is te out,

 

En vele min, te stout,

 

Om Tonden schand te brengen voor den dag:

 

Op dat hy't helpen mag.

 

Ben ick te out: Soeek eenen jongen man,

 

Die beter schryven kan;

 

Op dat hy stel, heel kunstig en met lust,

 

't Geen my niet is bewust.

 

IX.

 

Dit sal my sijn vermaeck en meerder vreugdt,

 

Tot voordel van de Ieugdt.

 

Want, ick heb hier maer een begin gestdt:

 

Geiijck het Dicht u melt.

[p. 341]

 

Een jongman nu, sick met noch kloecker pen,

 

Indien hy kan, gewen,

 

Om dit vervolg, tot veler beter gunst,

 

Te stellen, nade kunst.

 

X.

 

My sal gewis verlangen, om te sien

 

De pen van jonge lien:

 

Ia, dit is meer: Hy sal oock sijn geeert,

 

So hy my beter leert;

 

Want, onse kunst (die dichten, nade maet,

 

Vol sins en aerdig slaet)

 

Heeft so veel in; dat oock, de ouder man,

 

Daer meer in leren kan.

[p. 342]

 

XI.

 

Wel op dan nu: Rept u, wie datje sijt

 

Om nu, ter laeste tijt,

 

Vbest te doen, gelijck des Hoogsten Tolck,

 

Te leren al het volck:

 

Begraestet niet, dat Hy u goedig geeft,

 

Die in de Wolcken leeft:

 

Op dat de daedt van dijn ondanckbaerheyt

 

Niet toon dijn luijicheyt.

 

XII.

 

Het sal oock sijn te groter weet en kunst

 

Sogy, met meerder gunst,

 

Wat schryven kunt, tot jonger lien vermaen,

 

Als ick hier heb gedaen:

[p. 343]

 

Maer, watje doet, en wacht doch niet te lang,

 

Om, met een soeter sang,

 

Tc stellen ijts, tot straffing en vermaeck,

 

In onse Maegde-saeck.

 

XIII.

 

⁺Als gy hier leeft ons veler naem-verhael:

 

Neemt die-voor al te mael,

 

Die, in haer Stadt, sijn van de wilder soort,

 

En tot ons dicht behoort.

 

De Smulle-buyrt staet hier, als 'tboeck verhaelt,

 

Met ngmen afgemaelt;

 

Die, over al, sijn by de Ieugdt bekent.

 

Die sick ten quade went.

+ Antwoort aen de gene die sick beklagen, dat sy hare namen hier vinden staen, en sijn van die Smulle-buyrts Gilde niet.

[p. 344]

 

XIV.

 

Heb ick gestelt, Moer-Lijs, voor onse Trijn,

 

Een Vereken, voor een Swijn;

 

Quae Griet, voor Sloor; Moer-Soet, voor onse Neel

 

Een Luy te, voor een Veel;

 

Queeck-Eent, voor Swaen; een Hucke-buck, voor Aep;

 

Sotttn, voor Kijcke-gaep: Dit is verlooft de vryheyt myner Pen:

 

Want, ick haer niet en ken.

 

XV.

 

Vindt gy hier staen, een Ioffer, Al-bedil,

 

Voor 'tlipje, nimmer stil;

 

Een Loopje-ras, voor Sleep, of Tripje-tret;

 

Een Minne-Pol, voor Slet;

[p. 345]

 

Een Vel, voor Veeg; een Tetje, Styve-been,

 

Voor Dieuwer, Slype-steen:

 

Segt my het aen: Op dat ick u herstel,

 

Een Vege, voor een Vel.

 

XVI.

 

Indienje leeft, Malloot, voor Tuyre-luyr;

 

Geckin, voor Spele-buyr;

 

Of, Lamme lans, voor Kip, ick heb u al;

 

Een hallef-wijs, voor Mal;

 

De Suyp-uyt-pot, voor 'tmeysje, Manne-soet;

 

Spring-op, voor Lichte-voet:

 

Komt, doet u klagt, met onse Broeije-Hen:

 

Op dat ick u dan ken.

[p. 346]

 

XVII.

 

⁺Vraegt d'ouder man! Waerom ick my dus moey

 

Met jonger lien gestoey?

 

'tIs voor gesegt, daer toe ick my noch keer

 

Behaegt u dan niet meer

 

Te straffen ijts, dat gy hier in vind staen:

 

Of, ick sou voorder gaen,

 

En schryven oock wat van de oude lien,

 

Die haer gebreck niet sien.

 

XVIII.

 

Houdt u dan stil, en leeft ons nu, met lust:

 

So hebje mede rust.

 

Is Ian gestelt, voor Dirck, of droncke-Klaes;

 

Een Nar, voor eenen Dwacs:

+ Stuytreden.

[p. 347]

 

Dit acht ick niet: Want, als hier voor gesey,

 

Sy hier oock u bescheyt.

 

Dus sluyt mijn Pen, en wenst u algelijck

 

Het Eeuwig Koningrijck.