De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely
(1629)–Gillis Jacobsz. Quintijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 82]
| |
Waerschov-gedicht van dit boeckien, aen de ionge ievgdt binnen Haerlem.
Ga naar margenoot+MIjn waerschou is: Dat gy sult wesen
Aendachtig, in my na te lesen;
Aendachtig niet, als ydel lien,
Om hier u vreugdt, in't quaedt, te sien:
| |
[pagina 83]
| |
Aendachrig toch, om 'tquaedt te schouwen;
Op datje meugt u siel behouwen:
Aendachtig, om het goedt te doen,
En niet te sijn in't bose koen.
Ga naar margenoot+Mijn Meestet.heeft dit niet beschreven,
Om u meer lust tot quaedt te geven:
Maer, hy vertoont u hier het quaet,
Op datje dat, als grousaem, haet.
Wanneer men siet al sijn gebreeoken,
En heeft de schand daer van bekeecken;
Dan krijgt men oock een schrick daer van,
En schaemt sick voor den vromen man.
| |
[pagina 84]
| |
Dies schaemt u dan, gy jonge lieden:
Laet dit vermaen u hart verblieden:
Want dit wordt tot u baet gedaen:
Ey, neemt nu dan goe lering aen.
Mijn Meester lieest, met scherpe penne,
Moer Ltjs gestraft die Broeije-Henne:
Op datse sick bekeren sou,
En worden niet te vroeg een vrou.
Mijn Meesier heeft, met goede reden,
V Moeders oock hier toe gebeden:
Op dat sy u tot tucht en eer
Gewennen, door haer goede leer.
| |
[pagina 85]
| |
Mijn Meester heeft haer oock gewesen,
Waer gy ons meugt met voordel lesen;
Te weten, in het vange-gat.
Wel! Maegden, hoe behaegt u dat?
Het mogt, gewis, wel so gebeuren:
Op dat gy, in die sluyte-deuren,
V sinnen wat by een vergaert,
En 'tbuyre-geldt, tot boecken, spaert.
Mijn Meester sou u dan besoecken,
In't vangen huys, met schrijve-boecken:
Op datje daer leert Poeesy,
In stee van quaedt en Apery.
| |
[pagina 86]
| |
Hy sou van u, die heet Sottinnen,
Daer maecken dan de Poeetinnen.
Dit waer was nieus in uwe Stadt.
Verlaet dan nu het Smulle-padt.
Op, op dan, op: Spoet u, in desen:
Om, met vermaeck, de kunst te lesen.
Let op de stijl; die (na de maet)
Mijn Meester hiet in 't dichten slaet.
Hy sal van u, tot Haerlem, maecken
Meesterßen, in de dichte-saecken.
Doch, gy kunt dan u vange-pijn
Verlichten, wilt gy leersaem sijn.
| |
[pagina 87]
| |
So haest als gy kunt dichte-schryven,
En d'ydel jeugdt; in't goede styven,
Sal hy dan sijn u Advocaet;
Op dat men u ter strate laet.
Hy sal met u so hardt niet handlen,
Als sy deen, die op't Raedt-huys wandlen,
En hielden hem, met Wreder handt,
Door onregt, aen de vange-bandt.
Hy sal u niet so lange laten
In't vange-kot, als die hem haten:
Neen, dit sal hy, na mijn vermoen,
So gy wel leert, niet kunnen doen.
| |
[pagina 88]
| |
Want, hy bemint de kunst van dichten:
Om dat men kan daer mede stichten,
Tot deugde-lee van Neel en Lijs,
Veel beter, als op d'ander wijf.
Men kan sijn leedt, dus, best uyt leggen,
En aen het volck sijn meyning seggen:
Want, dese kunst, na letter-maet,
De woorden vast en aerdig slaet.
Mijn Meester heeft nu groot verlangen
Te sien wat gy, door Maegde-sangen,
Aen hem, hier op, antwoorden sult:
Dies wacht hy't dan, met goede gedule.
| |
[pagina 89]
| |
Begeeft u nu, om ons te lesen,
En wilt in't geldt niet spaersaem wesen,
Dat gy, om ons te kopen, geeft:
Want dit niet veel om 'tlijf en heeft.
Een daelder is so haest verdroncken:
Hier voor, of meer, wordt u geschoncken
Een boeckje; dat, door dichte-sang,
V leren kan u leven lang.
De groter druck en vele platen
Geen minder prijs hier toe en laten:
De platen, tot u dol-getier,
Sijn na de kunst; hierom oock dier.
| |
[pagina 90]
| |
Als gy verlaet u tuyre-luyren
Met Aef en Stijn, de Smulle-buyren,
Dan spaerje meer, op eenen dag,
Als driemael 'tboeck u kosten mag.
Wilt uwen geeft dan nu vermaecken,
Tot uwer baet, in dichte-saecken.
Ga naar margenoot+Vaert wel: Ick heb het mijn geseyt.
Denckt op u ey'nd, gy dertel meyt.
Denckt op u eynd: Want gy sult sterven,
En, voor het quaedt, de helle erven.
Bekeert u dan: Dit bid ick u.
Gelooft in Godt. Dus schey ick nu.
|