De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely

[p. 76]

Aen de Neder landt sche Jeugdt. Binnen Londen, in Engelandt

Eer ick mijn Pen verlaet,

So moet ick uwen Staet

V mee voor ooge stellen;

En u quaedt leven daer,

In dit begonnen Iaer,

Door mijn Gedicht, vertellen.

Als ick daer heb gewoont,

Hebt gy u al vertoont

Heel prachtig in de kleden:

Maer, korts na mijn vertreck,

Doe wierdje mede geck,

In ommegang en seden.

[p. 77]

 

Gy, die daer vreemden sijt,

 

(Ach! Wat een boser tijt!)

 

Verhest u boven allen:

 

Das komtet, nu en dan,

 

Dat een hoogmoedig man

 

Daer schandig komt te vallen.

 

Gy kost u Ouders veel,

 

In 'teen en 'tander deel,

 

Van kleding en juwelen.

 

De Hoogmoedt heeft u in;

 

Laet dune kentheyt niet min:

 

Pracht kan niet vervelen.

[p. 78]

 

Ach! datje niet en denckt,

 

Dat u de Hoogste wenckt,

 

Door pest en harde slagen:

 

Dus kunje Godt den Heer,

 

Eylacy! nimmermeer,

 

In synen Soon, behagen.

 

Want Chrstus, die't is Al,

 

Was hier, om onsen val,

 

Vol droeffenis en smarten.

 

Ach! dat de ydel mens,

 

Wanneer hy't heeft na wens,

 

Dit niet en neemt ter harten.

[p. 79]

 

Ey, wouje, soeter Jeugt,

 

Nu scheppen ugeneugt

 

In Godes Woordt te lesen:

 

So u 'tvermaen bekoort,

 

Dan doeje, so 'tbehoort,

 

Om wel bekeert te wesen.

 

De Engels Jeugdt aldaer

 

V voorgaet allegaer,

 

In Eerbaerheyt van leven:

 

Wilt haer nu volgen dan;

 

Op dat mijn Pen u kan

 

Haest beter roem na geven.

[p. 80]

 

Siet, hoe de Engels Maegt,

 

Haer Vader daer behaegt;

 

Als sy, in't vuyle weder,

 

Eerbiedig op de straet,

 

Haer plicht hem blijcken laet,

 

In't vallen voor hem neder,

 

Sy is in kleren net,

 

Niet slordig, als een slet;

 

Niet kaeckel-bont, als hoeren.

 

Hoe komtet dan, Vriendin,

 

Dat gy, door dertel sin,

 

V laet aldus vervoeren?

[p. 81]

 

Dy, Iongman, die daer leeft,

 

De Engelsman oock geeft

 

Een voorbeeldt, om te leeren:

 

Sie hem sijn Ouders daer,

 

Altijdt, so voor, als naer,

 

Gehoorsaem sijn, en eeren.

 

Laet onse ydel Ieugdt

 

Dy manen tot de Deugdt,

 

Door al haer Narre-seden.

 

Dan sult gy, in dit Iaer,

 

Dat ick u wens te gaer,

 

V tijdt heel wel besteden.