Lauwer-stryt

[p. 358]

Op het over-lyden Van de deugt-en-zedenrijke Maria Berdoel:
Ontslapen in Augusti 1664.
Aan haar E. Moeder.

L aat Beverwijk vry met Montaygne twisten,
E n d'Artzeny of mee of tegen gaan:
O mtrent de doodt is 't maar een ydle waan;
D en Bezar en Triakel, vaakmaal misten:
R eets blijkt het klaar: aan haar die adem-loos
E n spraakloos rust door Atrops kromme zeysen;
B erdoel moest voort, het nootlot quam haar eysen;
A ch! leyder ach! wat is ons mensdom broos,
I s niet haar zon in d'ochten-stont gedoken!
R oem-waard' uw kroost my al te Veer verrukt;
A l schoon de doodt haar tijdt-roos heeft gheplukt,
M en ween niet: want s' weerom hoogh ontloken.

Ik tragt VEER-der.

Cornelia van der Veer.

In Amsterdam.