Lauwer-stryt

[p. 313]

Spiegel
Aan Sr. Willem Jochemsz. Schaep, En Juffr. Balduina Spiegels. Vereenicht den 7 Jan. 1657 in Amsterd.

't NIewe Jaar dat is verscheenen,

En het oude is ver by:

Oude droefheydt is verdweenen,

Niewe blijdtschap maak ons bly.

't Oudt verslijt met tijdt en jaaren,

't Nieu is aangenaam en zoet:

Zoet en aengenam ist' Paaren,

Als men 't puur uyt liefde doet.

Hier wist Schaep mee op te passen,

Want hy beefde van de kou,

Dus gingh hy een Maacht verrassen,

En haar kiezen tot zijn Vrou.

Maar wat mach mijn breyn al brouwen?

Vreucht en blijtschap my beroert;

Kan een Schaep een Juffer trouwen?

Dit schijnt jock en enck'le boert.

Neen, dit is noch boert, noch jocken,

Waerheyt is het dat ik schrijf:

Liefde heeft het Schaep getrocken,

[p. 314]

 

Dat het wenste om een wijf.

 

Wel wat raat om een te vinden

 

Die best voeghden in zijn kooy?

 

Want by deze winter winden,

 

Valt het kout, en hart op 't strooy.

 

't Schaep dat wandeld heele daagen,

 

Hoort en ziet vast sneedigh toe,

 

Wat hy leet voor guure vlaagen,

 

Nooyt en wierdt hy 't soecken moe.

 

End'lijck komt hy te geraacken

 

Op een plaats hem wel bekent,

 

Daar zijn droefheyt in vermaeck, en

 

Weelde scheen verkeert in 't ent:

 

Want hy quam zijn eyge zelven

 

In een Spiegel daar te zien:

 

Vreuchde scheen hem te bedelven;

 

Ach wat zal my hier geschien!

 

Riep hy uyt met volle monde,

 

En een over zoete lach,

 

'k Heb 't gezochte Schaep gevonde,

 

Mit ick in de Spiegel zach.

 

Dit 's een moeder van mijn lam'ren,

 

Dit 's de vreuchde van mijn kooy,

 

Dit is 't eynde van mijn jam'ren,

 

Dit 's mijn lieve en waarde Ooy.

 

Spiegels hert dat wierd bewoogen,

 

Ziende 't Schaep zoo rouwich staan,

 

En zy neemt hem uyt medoogen,

 

Voor haar Schaep en harder aan.

 

Spiegel weest u Schaep een Spiegel

 

En een voorbeelt van de deught:

 

Als aan David was Abigel,

[p. 315]

 

't Zal u baaren troost, en vreucht.

 

Schaep wilt oock u Spiegel minne,

 

Als een zoet zacht-moedich lam,

 

Met geheel u hert en zinne,

 

Uyt een zoete en zuyvre vlam.

 

Zoo zal Godt u Harder weezen,

 

En u stuuren t'alle tijt,

 

Druck en rou met troost geneezen,

 

En u ho'en voor haat, en nijt.

 

Nieu vereende lieve menschen,

 

Vast gebonde door de Trou,

 

Hede kom ick u nu wenschen,

 

Dat gy eeuwich zonder rou

 

Moocht u levens tijt vol leeven,

 

Schaep en Spiegel zonder nijt:

 

En zoo door de deucht gedreeven,

 

Dat gy elk een Spiegel zijt.

Catharina Questiers.