Lauwer-stryt
(1665)–Catharina Questiers, Cornelia van der Veer–
Auteursrechtvrij
[pagina 239]
| |
Te schaeckle vast aen een met onverbreekb're knopen,
't Zy Mavors raest, en tiert, of dat hy sacht en stil
Gekluystert is, met klem van stael en ysre bande:
Zoo bouwt men stadt, en staet, met Huwlijcx offerhande.
't Geen aen den Bruydegom komt middaghklaer vertoonen:
Die door het noodtgeval sijn Ega wierdt ontruckt.
De doodt kan Keys're en Koningen onttronen:
Wie isser die niet voor haer dwerse noot-lot buckt?
Hy schoon dat Machomet in 't Christen-bloedt gaet baden,
Vond' voor de tweedemael sijn Huwlijcx-dagh geraden.
En schickte sich na 't Y, en Amstels silte stromen,
Waer dat hy uyt de ry der maeghde, kiest een maeght
Die door een stage drift van deughde sich laet tomen:
Wie op dien grondslagh bouwt, wert altoos onderschraeght
Met stercke zuyle van een Diamente zegen:
Behalven wiens genot niet waerdighs wert verkregen.
| |
[pagina 240]
| |
Hy houdt sich niet te vreen met haar te mogen spreken,
Maer stelt zijn zaeck in 't werk op 't beste dat hy mach,
Om 't ambeeldt van'er hert te buyghen en te breken.
Sy onderwerpt sich selfs haer Vaderlijck ghesagh,
Die na een langh ghespreck sijn gonst hem toe komt reycken.
Wie nae 't Triomf-liedt haeckt moet noit in 't ent beswijcken.
Soo quam hy midler-wijl wat voor de Windt te seylen,
Tot dat hy eyndelijck sijn doel-wit treffen quam,
De deugt die bout haar huys op stercke en vaste stijlen.
De Faem dees nieuwe maar soo haestigh niet vernam
Of deed'se stracx de jeught geswint door d'ooren dringen;
Wie dat niet schutbaer is wie kan haer loop bedwingen.
Vrouw Juno quam terstont dit Paarvoor haar t'ontbieden,
Daer s'in een Zetel sat van enckel gout doorwrocht;
Sy quam blygeestigh haer den Trouringh aen te bieden,
| |
[pagina 241]
| |
En heeftse met den bandt des Huwlijcx vast verknocht,
Vree, liefd', en eendracht, met de overmilde zegen,
Die zijn gelijckerhandt haar boven 't hooft gestegen.
En songen met het tal der nege Zanggoddinnen
Een Hemels soet Muzijk, tot teken van 'er gonst.
Daer sulcke wachters zijn en komt geen ramspoet binnen,
Schoon 't vaeck van buyten aen op stalen muren bonst;
Het zwaert van liefd', en vree en eendracht houdse buyten;
Drie sleutels die de deur van zegen open sluyten.
Dit Hemel-soet gesangh quam tot door kooren galmen
Van Hymen, die terstont het toors-licht stack in brandt,
En strooyde 't over-puyck van verse Maeghdepalmen
Langhs Dis en Bruylofs-zaal, en 't çierlijck Ledekant;
Waer op dat Bacchus voort quam Ganimeed te wencken,
Die vaardigh staet de Wijn ter kimmen toe te schencken.
Mijn veder stut uw drift, 't is hoogh genoeg gestegen,
Terwij de gulde deught nu praalrijck sit ten troon.
| |
[pagina 242]
| |
Die kuyse kuisheit heeft tot sijn gewin verkregen,
Doorvlecht, maer voor het laatst uw enkle letterkroon
Met soete wensche van een vast en soete zegen,
Die 't sterflijck vleesch verquickt als 't gras den Somer-regen.
Wel aan vereende Twee mijn Zanggoddin moet wenden:
Geen rampspoet klamp u oyt in d'Echte-staet aen boort,
Op dat g' uw levensloop mooght met elkander enden
In liefd' en soete vreê, die d'Hemel selfs bekoort.
Tot Atrops wreede handt uw draân van een sal scheiden,
En gy onsterflijk zult op 't ziele-veld gaan weiden.
Ick tracht VEERder
Cornelia van der Veer. |
|