Lauwer-stryt

Op het verjaren van de uytmuntende Catharina Questiers.

I

HEt lust mijn Sanglust met dees toonen,
O waarde Maagt, uw' hooft te kroonen;

Derwijl de dichtren aen het Y

En d'Amstel uw' verjaardag vieren,
En streng'len kranssen van Laurieren;

Ontfangt met gunst mijn rymery.

II

Wy sien u in uw' bloeytijd leven,

En hoogh en diep in kunsten sweven,

[p. 142]

 

Daer meenig laas! wert afgesnêen,

 

Wen 't levenslicht heeft uytgeschenen;

 

Soo helpt noch droef gesucht noch steenen.

 

Wat leeft moet eens het dootpad trêen,

 

 

 

3.

 

Tot noch toe gunt Godts gunst u 't leven,

 

Om langs het pad des deugts te streven

 

Ten glory rijk, in 't eeuwig schoon:

 

Gebruyk na 't Godlijk welbehagen

 

Dees onwaardeerb're leevens dagen.

 

Die deugd'lijk leeft erft 's levens Kroon.

 

 

 

4.

 

Mijn wensch is: dat ge u zin en zeeden

 

Volmaakt gericht na Godes reden

 

Steeds blinken moogt met sulk een glans,

 

Die noyt vermindert, noyt van luyster

 

Ontaart, maar klaarder schijnt by 't duyster.

 

De deugt verdient de schoonste krans.

J. Ketelhoet.