Lauwer-stryt

[p. 90]

Aan den Soetvloeyende Poeët: Artus de Haas,
Op zijn Christelyk vagevier.

DE dichtkunst pronkt, en praalt in glans,

Door hem die stadich treet ten dans

Met puyk van rare Dichten:

In Gijsbregts-stadt aan 't praalrijk Y;
Daar elk zet kragt van stoffe by,

Om een Pernas te stighten,

Waar door Athene stom blijft staan,
Wiens lof klom aan de blankke Maan,

En moet'er glans zien duyken;

Doch meest voor die wiens rijm-Veer zit,
En doeldt gestaagh na 't hooghste wit,

Om 's werelts waan te fnuyken.

Gelijk de Haas die ons het spoor
Van Sions hoogh-verheven Koor

Aan wijsende komt wijsen,

Het ziels bedrogh van 't Vagevier;
Waar van men 't ongestuym getier

Hoort uyt veel monden rijsen.

[p. 91]

 

Als of't Geslagt Onsondich Lam

 

Die troost-Bron die uyt Jesses Stam

 

Zoo lieflijk is geresen,

 

De schuldt ten halven had geboet,

 

Door zijn geheylicht dierbaar Bloedt,

 

En ziels wondt niet genesen.

 

O neen! die maar zijn oogh laat gaan

 

Door deez peploegd' en eedle blaan,

 

Gebout op Pauly reden:

 

Die vindt een troost-Bron voor 't gemoedt;

 

Een vol rantsoen in Christi Bloedt:

 

Dat vloeyden uyt zijn leden;

 

Toen 't godloos rat hem bragt ter doodt,

 

En 't middach-licht haar glans verschoot,

 

Tot schrick van duysent Jooden,

 

Toen is de ziel-smet afgevaagt.

 

En 's levens Heyl-zon opgedaagt,

 

Godts gonst ons aangeboden.

 

Door-leest dees blaan, en haat de schagt,

 

Die niet als ydle vaarsen tragt

 

De jeugt staagh in te prenten:

 

Waar door men mist het heyligh spoor

 

Van 't eewich zalich vreugden koor;

 

En 't quaat komt in te enten.

 

Die dichtkunst is maar enkel schijn,

 

By dit gesuyvert Kristalijn,

 

Vervat in weynich bladen.

 

Waar door de snel gevlerkte Faam

 

Meer roemen zal deez Dichter naam

 

Als Puyk van Oorloghs daden.

 

Vaar voort ! vaar voort, o brave Geest!

 

En schoeyt vry meer op zulk een leest,

[p. 92]

 

Om d'Amstel mee te stighten,

 

Schoon Momus zich daar tegen kant,

 

't Is enkel windt, hy zal met schandt

 

En oneer moeten zwichten.

Ick tracht VEERder

Cornelia van der Veer.

In Amsterdam den 28. July 1663.