Honderd veertien Nederlandse brieven van Erycius Puteanus aan de astronoom Michael Florent van Langren

LXV (fol. 76)

Mynen seer goeden heer ende vriendt,

Ick hebbe gisteren maer laet (gelyck den bode onnachsaem is) V.L. gifte met den brief ontfangen: waervan ick grootelycken verobligeert ben, my voor geluckich houdende, van V.L. alsoo bemint te syn, dat de liefde tot lof ende faem is streckende. Hoewel ick my selven minder kenne, als V.L. my kennende is. Ommers dat mynen persoon niet draegen en sal, sal dragen de geleertheyt. Nu is alle myn begeeren, om danckbaer te syn. Aen Sr Don Martin sal ick geerne schryven, sal binnen eenen dach of twee oorsaeck nemen, gelyck ick hem nu tweemael ende

[p. 110]

verschelycken geschreven hebbe. Den Calendier is froeykens oock toegemaeckt, ende verciert, ende is daerom in onse salet gehangen, op dat hy vande curieuse gesien werde. Van S^r Vanden Wouwer had ick verstaen, ben seker bedroeft. Soude geerne weten wie sorge heeft over de Bibliotheca vanden vader. De suster van V.L. huysvrouwe is ons altesaemen aengenaem, is een goede dochter. Hope datse by myne dochter, ende soo by myn huysvrouwe alsoo syn sal, datse mede als dochter sal gerekent syn. Dit metter haest. op nieuwe V.L. bedanckende, eenyge exemplaeren om de vrienden mede te delen, sullen besonder my obligeere. In Loven, den 24. January, 1636.

V.L. dienstwilligen vriendt als broeder.

E. Puteanus