Regelnummers proza verbergen
| |
| |
| |
Hoe men Christum volgen sal in sijnen doot ende in sijn verrijsenisse.
Dat xix capitel.
1Wij leesen, doen Christus verreesen was vander doot,
2dat Hij sprack tot Sinte Peeter: ‘volcht mij nae’.
3Soude Sinte Peeter Christum volgen in Sijn opuerstandenisse
4ende verrijsenisse, soe moste hij Hem oock ierst volghen in
5Sijn steruen ende doot, dat is, sou hij godtlijck ende ouer-
6gheformt worden in Christo ende Hem ghelijck worden
7in Sijn verrijsenisse, soe most hij hem ierst steruen, ver-
8liesen ende dooden al dat in hem leefden ende dat in
9hem was.
10Alsoe, sult ghij Christum volgen in Sijn opuerstandenisse,
11soe moet ghij v ierst steruen. Niet en mach in v sijn, noch
12ghij en muecht in v niet hebben noch dit noch dat, noch in
13v seluer niet vijnden noch hier noch daer, noch dit noch dat,
14jae, soe ghij noch Godt in v, noch v in Godt beuijnt, soe sijt
15ghij noch niet doot, ende soe en muecht ghij in Christo noch
16mit Christo niet verrijsen noch opghestaen. Waer ghij v
17vijndt, oft dit oft dat, oft Godt in v oft v in Godt, daer sijt
18ghij noch leuendich in v seluen ende niet doot. Ghij moet
19doot sijn dit ende dat, ende al dat in v is, dat ghij daer niet
20en vijndt, noch dit noch dat datmen noemen mach, dat het al
21doot sij, ghedoot, doot. Ghij moet daer toe comen, soe ghij
22verrijsen sult ende verreesen sijn in Christo ende Sijnder
23verrijsenisse deelachtich sijn ende een daer in sijn ende ver-
24reesen sijn, dat ghij niet en bekent noch en weet noch niet
25en wilt, noch niet en begeert, noch niet en werckt dit noch
26dat, noch hier noch daer, het sij wat het sij, het sijdt ghij
27seluer, oft het sij godtlijck, dan dat dat al doot sij, ende is dat
28leuen, wesen oft begheeren oft bekennen oft ghebruijken,
29dat dat Ghodt sij ende Godt alleen daer sij. Ende ist, dat daer
30wat is ghedaen ende ghewerckt wordt, dat dat godtlijck sij,
31ende dat in v niets niet en openbaer dan een godtlijck wesen,
32ende dat ende dit, dat ghij werckt ende in v gheschien moet,
33dat dat al sij een wesen dat int godtlijck Wesen begreepen
34is ende dat dat daer is, ende wt ende in vloeijende dat dat daer
35is ende daer blijft. Ende al wat ghij sijdt ende dat ghij daer
36blijft ende daer niet wt en gaet tot dit oft tot dat, ende
37dat ghij oock niet en weet van dit noch dat, noch hier
| |
| |
38noch daer te wercken oft te doen, dat hier in oft daer in staet.
39Siet, dit was dat Christus meijnden in v, doen Hij verrees
40ende dat Hij in v soe verrijsen sou sijn, ende hier toe jaechden
41Hij mit al ende in al dat Hij dede ende leet, ende Hij en
42socht niets niet in Sijn verrijsenisse dan dit in v, jae, al dat
43Hij werckten, dat Hij volbracht, dat Hij sprack ende daer Hij
44Hem in openbaerden, was alleen om dit, ende dat dit in v
45sijn sou, ende dat v wesen. Dese verrijsenisse is alleen, dat
46men ghecomen is inden godtlijcken wesen ende daer ghe-
47wesent sij. Dat ghij nu sterft, ende doot v ende al dat daer is,
48dat moet al in v sijn, in dien dat ghij verrijsen sult. Alle die
49heijlighe menschen, die haer leuen een wesen was ende ver-
50reesen was, die was al haer leuen een doodinghe ende ver-
51liesinghe, ende soe veel sij haer wt ghinghen ende verloorren,
52soe veel verreesen sij, ende soe veel haer leuen doot was,
53soe veel wast een wesen. Soe veel ghij v nu seluer doot door
54Christum ende om Christum, soe veel verrijst ghij in Christo.
55Alle doodinghe in Christo en is anders niet dan een verrijse-
56nisse in Christo. Ende ist dat het al ghedoot sij ende doot is,
57soe is die verrij ssenisse gheschiet ende ghij sijdt in Christo,
58mit Christo verreesen. Ende als dit verrijsen gheschiet is,
59ende datmen daer in is, soe en weetmen niet dit oft dat te
60wercken, te doen, noch hier noch daer te gaen, dan daer
61is een eewighe rust, een eewich swijghen ende een
62eewighe onberuertheijt noch in dit noch in dat, noch daer
63en wort niet aenghegreepen hier oft daer, dit oft dat te
64wercken, ende dit is, ende anders en is daer niet, want
65het is ten wesen ghecoomen ende leuen is een wesen ghe-
66worden.
67Siet, hier sal al v leuen ende wesen in staen, toe staen,
68om sus mit Christo te verrijsen, ende sult v leuen ende wesen
69hier in verteeren om in Christo, mit Christo soe te verrijsen
70ende Hem in alles soe nae te gaen. Ende ist, dat ghij soe niet
71en verrijst ende Christum gheheel wtdruckt in Sijn verrijse-
72nisse, soe en is Christus v noch niet verreesen, noch oock niet
73ghestoruen. Ende is Hij v niet verreesen noch ghestoruen,
74soe en sijdt ghij in Christo niet ende soe en sijdt ghij oock
75gheen christen mensch, ende soe en sult ghij mit Christo
76ende in Christo gheen deel hebben. Daer om, sult ghij in
77Christo sijn ende mit Hem sijn ende Hij in v verreesen sijn,
| |
| |
78soe moet ghij, als verhaelt is, v seluen in al ghestoruen ende
79doot sijn dit ende dat. Ende hoe ghij meer ghestoruen ende
80doot sij dt in Christo in al, hoe ghij in al meer verreesen sij dt
81ende verrijst ende hooger wandelt in Godt ende godtlijcker.
82Christus Onse Heer heeft daer om den doot ghestoruen
83lichamelijck, dat Hij gheestelijck in v dooden soude, dat in
84v leefden ende dat ghij alsoe wederom door Sijn verrijsenisse
85verrijsen soudt in een ontsterffelijckheijt. Ende dit is seeker,
86dat Christus daer om verreesen en ghestoruen is. Dit was
87Christus ende dit werckten Christus. Cristus is ghestoruen
88ende verreesen van der doot, op dat ghij Hem hier in volgen
89soudt. Want ghij en muecht niet verrijsen noch wandelen in
90die nieuheijt des leuens, in al, ouer al, ghij moet ouer al sijn
91ende ghebracht sijn ende in al sijn, ende dit is, als ghij in
92al v verloorren hebt ende daer in ghedoot sijt, dat ghij v
93nerghens en weet v seluen te berueren noch v hebt te berue-
94ren, daer ghij van Godt in begreepen sijt, jae, daer ghij nu in
95verreesen sijt ende daer ghij sijt. Want ghij hier sijt, soe en
96hebt ghij niet, dat iemant berueren oft scheijnden mach,
97noch ghij en hebt soe veel kentenisse niet, dat ghij
98onderscheijt muecht bekennen oft weten, daer ghij in
99begreepen sijt ende daer ghij sijt ende daer ghij al hebt,
100al bekent, al ghebruijckt, daer en hebt ghij niets niet,
101alsoe veel daer ghij een ghedacht mit eijgenschap mocht
102in keeren oft toe keeren oft in keeren, oft dat v hier in
103een veesken ghenomen mocht worden, oft iet dat dit oft
104dat weer.
105Siet, dit was sus in Christo nae Sijn verrijsenisse ende
106dit was in Hem ende dit bleef in Hem. Ende dit en mach in
107ons niet gheschien ende het moet ierst in ons volbracht
108worden dat in Christo was. Ende daer dat volbracht is, daer
109is een godtlijck leuen, een volcomen leuen ende wesen, ende
110soe en mach daer niet ghegeuen noch ghenoomen werden,
111want het is daer al ende het blijft daer al, dan niet in dit noch
112in dat. Waerachtich, dit is al, daer den mensch al ghestoruen
113is ende doot is, ende in al dat in hem is, ende daer blijft hem
114al dat Godt gheschaepen heeft ende al dat daer is, ende dat
115blijft hem, want hij verreesen is ende verrijst wt den doot,
116ende soe is hem daer een eenich leuen, een godtlijck ende
117ouer weselijck leuen, jae, een ongheschapen leuen ende wesen,
| |
| |
118ende daer om soe en wort hem niet toe gheleet noch afghe-
119noomen. Die dit leuen hebben ende die daer sijn, dat haer niet
120ghenomen noch ghegheuen kan gheworden, die sijn mit
121Christo verreesen ende volgen Hem in Sijn gloriose ver-
122rijsenisse, ende hoe sij Sijn leeuen naeder koomen ende in
123gaen, hoe sij waerachtigher mit Christo ende in Christo ver-
124reesen sijn ende in Christo sijn ende een leuen ende wesen mit
125Hem ende in Hem sijn. Ende hier moet den mensch sijn,
126sal sijn leuen een wesen sijn. Ende dit moet sijn, want is sijn
127leuen een wesen, soe is hij in een Leuen ende leeft in een
128Leuen ende wt een Leuen, dat al leuen een leuen gheeft, jae,
129in dat dat alle leuen het leuen gheeft.
130Siet, dit was sus inden appostelen ende in die verborghen
131menschen, die door den doot int leeuen gegaen waeren, ende
132soe waeren sij dat leuen in dat leuen dat alle leuen leuen was.
133Dan eer sij hier toe ende hier in quamen ende haer wesen
134gheworden was, soe hadden sij te vooren den doot in den
135doot ghestoruen. Want waren sij dien niet ghestoruen, sij en
136waren soe godtlijck niet verreesen ende soe in Godt niet ghe-
137weest, ende soe en hadden sij alle dinghen het leuen niet ghe-
138gheuen ende alle dinghen en waeren haer soe niet gheweest,
139noch sij en hadden alle creaturen soe hooch in Godt niet ghe-
140bracht, noch godtlijck ghemackt. Dat die apostelen ende die
141godtlijcke menschen, seet een leeraer, die menschen soe godt-
142lijck opnaemen ende in Godt brachten ende in Godt ghe-
143bruijckten ende werckten, dat was, dat sij die te vooren door
144Godt ghelaeten hadden, ende dat sij haer te vooren ghe-
145storuen ende doot waeren ende in haer niet waren. Ende dat
146is waerachtich, niemant en heeft enich mensch in Godt ghe-
147bracht oft godtlijck in Godt ghebracht, hij moet hem ierst
148wtghegaen sijn gheweest ende ghedoot gheweest. Waer hij
149doot is, daer mackt hij leuendich, want daer hem alle die
150wtwendighe leuens doot sijn ende in hem doot sijn, soe moet
151Godt in hem leuen ende Godt leeft in hem, ende soe is hij
152des menschen leuen ende hij leeft in den mensch ende soe is
153hij des menschen leuen, ende soe is den mensch dat leuen
154alles leuens ende die den mensch dat leuen gheeft. Ende dat
155leuen is verborghen in haeren doot, daer sij haer seluen ende
156allen creaturen doot sijn, ende allen creaturen haer, daer geuen
157sij dat leuen alle creaturen ouerweselijck inden wesen Godts
| |
| |
158als verhaelt is. Dan dit is een ouerweselijcke werckinghe
159inden wesen Godts, ende als sij rusten, soe wercken sij, als
160sij swijghen, soe spreeken sij, als sij slaepen, soe waecken sij.
161Ende dit is, want sij sijn in Godt ende in dat godtlijcke
162Wesen ghekeert ende daer om en hebben sij wtwendich gheen
163werck dat in dit oft dat staet, noch sij en wercken noch hier
164noch daer, noch sij en gheuen noch en neemen, ende haer en
165wort niet ghenoomen noch ghegeeuen, ende dat is, dat sij
166altijt staen in stilheijt, in rust, in vreede, ende daer blijuen sij,
167daer sij sijn, ende hier en mooghen sij haer niet wt keeren
168een oogenblick in dit oft dat, want sij wercken ende smaecken,
169daer sij haer niet wtghekeeren connen in dit oft dat. Sij
170wercken al wat anders ende sijn op een ander, daer dit oft dat
171niet sijn en mach, ende daer dit noch dat niet en is noch en was.
172Sij waeren ghekeert van alle dinghen int godtlijcke Wesen,
173doen sij Christum sus volchden in Sijn godtlijcke verrijse-
174nisse, dat sij nu noch dit noch dat hadden, noch ghebruijck-
175ten, noch bekenden, noch dien noch die opnaemen. Dan
176dat sij bekenden ende hadden ende opnaemen, dat was ouer-
177weselijck inden godtlijcken wesen; want sij waeren inden
178wesen Godts ghekeert, soe en hadden sij, noch en mochten sij
179niet hebben, dan dat selue weesen, ende soe dat sij opnaemen
180dat was ouerweselijck in haer, alst in Christo was nae Sijn
181verrijsenisse, weselijck in Sijn selfs Wesen. Sij hadden, dat
182was in gheelheijt ghewesent in den wesen Godts. Dat sij doen
183werckten, bekenden, en was niet in dit oft dat, dan het was
184haer al dat selue, daer sij waren ende dat sij waeren, ende soe
185en naemen sij niet van buijten hier in oft daer in, dan ouer-
186weselijck in Godts wesen, want sij daer stonden gheheelijck
187ledich ende en hadden daer gheen steede, noch niet, dat in
188haer daer in comen mocht, noch sij en mochten daer oock
189niemant begrijpen, noch sien, noch dien noch die, die daer
190waeren. Siet, soe waren dese menschen, die Christum volghen
191in Sijn verrijsenisse. Sij waeren al ledich, los, vrij ende in alles
192verheeuen, ende leefden eens godtlijcke leuens als Christus
193leefden nae Sijnder opuerstandenisse, want al dat sij hadden,
194dat sij wisten, dat was haer al puerlijck Godt, ende sij wisten
195niet dit oft dat, dat was haer hier al een, ende buijten dit
196Weesen en begreepen sij niets niet daer sij begreepen, daer
197sijn sij begreepen.
| |
| |
98Hoe ghij Christum volgen sult in Sijn Hemeluart hebt ghij
99int boexken van dat hemelsche leuen, ende hoe dat leuen
200een wesen is in Godt.
|
|