Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins–
AuteursrechtvrijStemme: O! schoon Jonckvrouw mocht my ghebeuren.
VAn aerden is de mensch ghenomen,
En moet oock we'er tot aerde komen:
Hier wel op acht
Ghy dwaes gheslacht,
Die na gheen saecken
Als aerdtsch vermaecken,
En weelde tracht.
| |
[pagina 56]
| |
2.
Wat sal de mensch sijn rijckdom baten?
Hy moet het doch al blijven laten,
Sijn prael en pracht,
Sal op een nacht
Met hem vervallen,
En niet met allen
Meer zijn ghedacht.
3.
Heeft dan de mensch wat goets bedreven
Terwijle dat hy was in 't leven,
En niet ghedaen
Of 't mocht bestaen,
Maer vrucht gedraghen
Na Godts behagen,
Soo sal 't wel gaen.
4.
Soo sal sijn ziel altijdt na desen,
In volle vreught by Gode wesen:
Die met geschal,
Van 't soet ghetal,
Haer in sijn Troone,
Met 's Levens-kroone
Vereeren sal.
5.
O grooten loon! Wie daer-en-teghen
Gewandelt heeft op quade weghen,
Die sal in pijn
Ghedurigh zijn,
En moeten wijcken,
Met sijns ghelijcken,
Van Godts aenschijn.
6.
Laet my, o Heer! dit wel bedencken,
En wilt my die ghenade schencken,
Dat ick altijt,
| |
[pagina 57]
| |
Met rechten vlijt,
Het quaedt mach weeren,
Tot uwer eeren
En mijn profijt. Amen.
C. P. Rhijnenburgh. |
|