Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins– AuteursrechtvrijStemme: Schoon diamant.
STil treurigh hert
En toom u in de smert
Daar me'e ghy zijt benart,
En in-ghebonden:
Loopt niet soo vert,
De Bruyt was selve swert,
Maer haest daer na so wert
Sy wit gevonden;
| |
[pagina 52]
| |
Met 't Heyl-kleedt om-gewonden:
V sonden zijn, 't is waer, niet sonder klacht,
Maar lieve, soet en sacht,
Want u gantsch onverwacht,
En buyten u ghedacht
Sal hulpe zijn gebracht,
En toe-gheson-den.
| |
[pagina 53]
| |
2.
Die niet en lijdt,
Noch Ridderlijcken strijdt,
Die is noch al te wijdt
Van sijn ghenesen.
Hy werdt bevrijdt
En raeckt sijn pijne quijt,
Die hier een kleyne tijdt
Kan lijdtsaem wesen:
Ghy sult doch haest na desen
Gespresen zijn van uwen Bruydegom:
Gheheeten wellekom;
En voor sijn Eyghendom,
Ghelijck de schoone Blom
Uyt Saron, wederom
Zijn uyt-ghelesen.
3.
Godt heeft bereydt
Een vaste saligheydt,
En allen toe-gheseyt
Die moedigh stryen:
Daeromme beydt,
S' is u oock toe-gheseyt
Met seecker goedt bescheyt,
Na dese tyen.
Wilt onghedult af-snyen:
Dit lijen is en gaet wel haest daer heen.
Godt selve heeft ghele'en,
Ten bloede toe ghestre'en,
Van boven tot bene'en:
Die u na dit gheween
We'er sal verblyen.
4.
Troost u ghemoedt
Met Christi dierbaer bloedt:
't Is Godt die alles doet
| |
[pagina 54]
| |
Na sijn behaghen:
Tot u behoedt
Wordt ghy hier door ghevoedt,
Waer voor je 't ware goedt
Sult mede-dragen.
Dan sullen alle vlagen
Van klagen, ja van plagen, zijn gedaen,
En vreuchde komen aen
Die eeuwigh sal bestaen.
O! saligh over-gaen:
Hoe wel is 't hier gheraen
Te zijn verslaghen.
5.
Oft hem gheliet
Dat ghy soo haestigh niet
Geholpen wierdt, soo vliedt
De snoode treecken.
Want Godt die siet
Op 't innerlijck verdriet,
Dat door de sond' geschiet,
Komt uyt te breecken.
Hy sal sijn handt uyt-steecken,
En spreken: Mijn beminde lieve Bruyt,
Mijn uytverkooren Spruyt,
Ick weet wat dit beduyt,
En wat ick voort besluyt:
Ick sal u helpen uyt
Als u ghebreecken.
6.
Weest dan verheucht,
En dencket aen de vreucht,
Die by gheen aerdtsch geneucht
En is te lijcken.
Lijdt wat je meucht,
Godt sal noch eens u Ieucht,
Met vrolijckheyt en deucht,
| |
[pagina 55]
| |
Hier na verrijcken.
Ghy sult de Kroone strijcken;
Dat blijcken sal, als ghy uyt dese kluys
Gaet naer het vreuchden-huys
Des Hemels, daer 't gheruys,
Onlijdelijck ghespuys,
Met alle moeyt' en kruys,
Van u sal wijcken.
C. P. Rhijnenburgh. 't Is noyt te deghen. |
|