[XVI]
kenden onze voorouders de film? Natuurlijk niet, maar een harer essentiële elementen wisten zij binnen de hun gegeven mogelijkheden niettemin te verwezenlijken. Zij konden niet, zelf rustig gezeten, een reeks van voorstellingen langs hun ogen laten voortbewegen, maar zij konden wel zichzelf bewegen langs een zodanige reeks in stilstand.
Zo beschouwd is de Ionische fries van de Parthenontempel op de Atheense Acropolis, een feestelijke optocht voorstellend, een stuk film. Deze of gene reliëfband op een klassieke zuil, die van Trajanus of Marcus Aurelius, kan men, althans voor het van beneden af zichtbare deel, zij het met nogal wat voorbehoud, op dezelfde wijze beschouwen. De hierbij gegeven afbeeldingen echter zijn ‘geknipt’ uit een kunstwerk, dat de voorgaande in dit opzicht - als film vóór de film - vèruit overtreft; zelfs bijschriften, in het Esperanto van toen, het Latijn, vindt men erin aangebracht. Het is het z.g. Tapijt van Bayeux [Normandië] dat in een geborduurde strook van 70.34 m lang, 50 cm hoog de verovering van Engeland door Willem van Normandië [1066] in beeld brengt, een invasie, die noch Napoleon, noch Hitler gelukt is [de Nederlandse stadhouder Willem III in 1688 ‘lekker wel’ overigens]. 1. Noordse raven [boven] en spookachtige