leset ende hoert ende niet en verstaet dat coempt hem tot cleynen vroeme. ende of hijt verstaet soe coemt al aen die onthoudenis want ist dat hijs niet en onthout soe en heeft hij niet gheleert. Memoria is een onthoudenis der leeringhe diemen ghehoert of aenghenomen hevet. dair bij sij inder hertten also ghesloten wort ende der ghedenckenis bevoelen dat sij dair niet wt en dwalet mit verghetelheit.
Dese onthoudenis is te ghelijken bij den raven dan een voeghel is die seer langhe leeft. Ende is soe goet ende natuerlijc van onthout dat hij een minsche kennen sal die sijn eyeren ghenomen of hem eens quaet ghedaen heeft. Ende soe hij van aerde diefachtich is soe steelt hij ghelt of goed dat hem licht te draghen is ende vlieghet daer mede op een heymelijke stad daer hij sijn diefte berget. Ende al worde hij ghevanghen ende in een duyster gyole gheset ende gehouden seven jaer lanc soe soude hij daer in tenden die stede wel vinden daer hijt gheleit hadde.
Die goede memorie heeft op ghehouden saken die gaen den wech te gode wart. Want hylarius die heilige doctor seit Goede ghedachten comen altoes van gode ende soe wij quaet denct die doet quaet die ghedachte is altoes voer die daet. Wt goede ghedachten comen goede wercken. ende wt quaede ghedachten comen quade wercken. Die gherechte wijse man. et hij. drinct hij. hij heeft altoes sijns selfs d walinghe voer oghen. Ende sijn dwalinge is altoes beroerende sijn consciencie soe dat sijs hem niet en laet vergeten noch rusten.
Sinte gregorius seit. Het is mij orberlijck mijn crancheit te ghedencken ende dat ic oic mijnen vrienden vermane dat sij der hoerre ghedencken. Op dat die minschelijke crancheit niet voerder over en trede dan sij wel sekerlijc vermach. Ick heb vele hoeren seggen van luden die eene gheleerde const hadden. als dat sij eenen gansen boec wt ghelesen hadden sij soudent ewelijck onthouden hebben. ende die const hiet in latijn ars notoria. Mer want ic wel verstaen dat sij mit groten sonden wort vercreghen hoe wel datter groete penitencie toe staet. Mer dat en is niet om gode soe en can icse niet loven ende is al geheel tegen natuer.
Gods te ghedencken ende der sonden om die te beteren dat is wel bedacht. Ydel ghedachten die brenghen melancolie ende die beswairt des minschen hertte wij sullen altoes onse misdaden ghedencken op dat wise niet en vergheten onghebert. ende bidden altijd gode dat hij onser oudere sonden niet ghedencken en wil. ende die afdwaye mit sijnre ontfermherticheit ende off wij yets goets ghedaen hebben dat hij ons dat wesen laet in afcorttinghe onser misdaden. Nae menichfoudicheit der minschen soe sijn menichfoudicheit der ghedachten.
Een goed minsche die in contemplacien leeft en ghedenct anders niet dan gode te voldoen ende sijn hulde te verdienen mit goede werken. Die nidiche minsche en ghedenct anders niet dan wrake te volbrengen op die hem misdoen off missproken moghen hebben. Ende hij hout den nijt ende begherte van wrake altoes in sijn hertte.
Sinte pauwels leert dat wij onse ghedachten setten sellen in gode die sal ons helpen anders te ghedencken dats ydelheit.
Het waren eens twee acker lude die een was seer gierich om dat ertsche goet ende dacht of hij wonsche moecht hebben van weder hij solde alte rijck
Auteursrecht onbekend