De werken. Deel 23. Brieven aan Cd. Busken Huet 1870-1874

[p. 147]

XLII
Amsterd., 25 April 1872.

Lieve Vriend!

Ik had mij voorgesteld heden-ochtend van een tot drie uren prettig met U te zitten praten, maar daar kwam A. eene visite maken en volgens de aardige definitie van den Notaris Franke, het beekje ruischte liefelijk maar ten leste wel wat eentoonig!

Het eerste gedeelte des gespreks was niet onaardig, de moeijelijkheden die hij ondervond voor zijne dochter, in eene interessante positie, voor zijn schoonzoon de Heer G. en hem zelf eene woning voor een jaar te vinden, gemeubeleerd, om daarna te beslissen waar voor het gezin een huis zou worden gebouwd. Arnhem, Vucht, Utrecht gingen beurtelings voor onze blikken voorbij, Arnhem met een allerliefst verblijf op de St. Eusebiuskade, doch met slechts zes vertrekken, te klein voor de interessante positie vooral, Vucht met een huis groot genoeg, doch aan beide zijden door de zon bedreigd, wijl voor en achter de arme adel boomen kapte, Utrecht met gemeubeleerde vertrekken, doch overladen van étageres en vervloekte sta in de weggen.

Kneppelhout alleen zou in staat zijn het onderwerp regt te doen.

Een oogenblik was er spraak Rupelmonde te huren aan de Vecht bij Nieuwersluis, maar ongemeubeld. En Francis had berekend dat alleen de stoffaadje der groote zaal, damaste gordijnen, stoelen, causeuses enz. f 10 mille zou kosten.

Ook aan dit onderwerp zou alleen Uw Vriend ‘het kwikstaartje’ regt kunnen doen.

[p. 148]

Maar wat hij bovenal gelukkig weergeven zou, is het tweede gedeelte des gespreks de misères de la vie d'hôtel. Hoe zou hij meester zijn gebleken in het schetsen van dien twist over de voorzitting van de table d'hôte. En dan die kievitseijeren, van boven en beneden tegelijk gediend, tot er voor het midden geen enkel overbleef, en de Americaansche dames die des ondanks verlangden, as we don't have them in America, zoodat Hahn anderen van Brack in den Doelen moest laten halen, I do wish them as they are on the menu, ten lange leste kwamen zij. Maar den volgenden dag kreeg Vriend A., noch Adolf, noch Francis iets van de omelette. Er waren twee groote gediend, beweerden de knechts. Ik eet geen koude koekjes, zei A. supérieurement misnoegd, en Adolf en Francis weigerden als hij magnifiek het restantje, maar Hahn was onverbiddelijk, hij liet geen nieuwe bakken.

Heb fortuin gemaakt, heb de wereld gezien, promenez vos ennuis, et perdez patience pour de pareilles petitesses.

Ben ik wijzer dat ik U kwel, terwijl wij dezer dagen zoo dikwerf aan Mevrouw Huet gedachten naar aanleiding van een portret eener moeder met een kind, van Tischbein, uit de collectie Röell-Hodshon heden verkocht. Het kind liet in opvatting te wenschen over, Gideon heeft nooit zoo bête naar een zilveren rinkelbel gekeken, maar de moeder in haar donker zijden groen gewaad met die wel wat ligter bruine haren, met die sprekende oogen.

Goethe wordt in zijne bewondering bij wijle op het onverwachtst geregtvaardigd.

Schouten a battu la grosse caisse voor deze verzameling, de eerste waarvan ten onzent eene met etsen versierde catalogus het licht zag, - zij bragt f 210 m. op, dank zij de meesterstukken van Van Dijk, Dusart, v.d. Velde, Ruysdael en Hobbema en De Wit. Misschien herinnert Gij U de kerk van dezen nog uit de Tentoonstelling op Arti 1867. Het

[p. 149]

was de eenige van de verzameling welke voor een expositie werd afgestaan.

Sir Richard Wallace, Lord Hertford's zoon, heeft de Hobbema voor f 45 m. gekocht.

In een volgende iets over de Nieuwe Tentoonstelling van oude schilderijen op Arti.

‘En zijt Ge lijdende, Hertog?’ Wat ik mij ook voorstellen kan, niet Uw persoon door rhumatiek geplaagd. Andere kwalen passe, maar iets zoo zeurigs. Hartelijk beterschap.

Gij ontvangt ditmaal een ander exemplaar van Alberdingks Novelle en een exemplaar van Vosmaer's Novellen.¹

Mij dunkt, de laatsten moeten U uitlokken hem ons eens te defineeren, dien fijnen kunstkenner, den stillen medearbeider aan Flanor uit den Spectator, dien enthousiast over het Tweede Deel van den Faust.

Hilda, door Van Gorkom, is vrij fade uitgevallen - en tast de vraag zelve in het hart niet aan; of wij het nog niet wisten, zegt de omslag het ons en toutes lettres, dat Los en Vast wordt uitgegeven door Van Gorkom en De Veer.

Het boekske van Fievez² hoop ik U te bezorgen, hier was het niet te vinden, doch de uitgever Doorman te 's Hage zal nog wel een exemplaar overhebben.

Uw woord over Schaepman's Parijs³ is alle behartiging waardig, maar ik moet uitscheiden, och! dat welluidend beekje.

Na vele groeten aan U drietjes van ons beide.

de Uwe.

De tweede druk Uwer Lidewyde moet bij Schadd gereed liggen. De verzending zal eerst plaats hebben als de tweede aflevering van Feringa's tijdschrift het licht ziet,

1 Vogels van diverse pluimage.

2 Brochure over Indische financiën.

3 Herdrukt Litt. Fant. en Krit. XVI, 8.

[p. 150]

waarin Constantijn voor Uw roman een lans breken zal.

Constantijn is nu volgens sommigen niemand anders dan de auteur van Un Drame du coeur.