De werken. Deel 21. Brieven aan Cd. Busken Huet 1861-1868

[p. 75]

XL.
Amsterdam, 13 Oktober 1864.

's Gravenweert, klassieker gedachtenis, 's Gravenweert, lieve Vrienden! heeft in de vloersteenen van de vestibule zijner villa te Oosterbeek

Salve!

doen griffelen, en verzuimt niet zijnen gasten opmerkzaam te maken, van welk een hoogen graad van beschaving deze wijze te ontvangen bij de Ouden getuigt. ‘Echte humaniteit’ enz. komt dan op de proppen, ik heb er allen eerbied voor, maar het minder deftige maleische:

Soeka Brentie!

houd eens eventjes op! - wees zoo goed in te komen! - och toe, ga zoo niet voorbij, heeft toch ook iets innemends, vooral wanneer de Oudgasten U verzekeren, dat geen der drie vertalingen het hartelijk gulle Soeka volkomen teruggeeft.

Hoe jammer dat wij geen Maleisch verstonden, anders hadden wij Van Vlissingen verzekerd, dat hij

Soeka Brentie

met regt voor zijn alleraardigst buiten zetten kon.

Maar ik ben nog geheel onder den aangenamen indruk van den dag ten Uwent, zoo genoegelijk doorgebragt, terwijl Gij beste Vriend! al een paar ochtenden ongeduldig naar de beloofde boeken hebt uitgezien.

De stapel, die deze regelen vergezelt, stelle U gerust.

Er zijn de drie eerste deelen der Lettres de Mad. de Sévigné bij - de dikkers reiken zeker voor de avonden buiten wel toe; als Ge weer op den Kruisweg zijt, volgen de overigen.

Uit Schimmels Bibliotheek gewordt U het Album met het beminnelijk afbeeldsel van den Ongelijkb'ren Oosterzee. Ik heb er bijgevoegd:

[p. 76]

de korte Verhandeling en de lange Aanteekeningen met den nasleep van Mr. Hugo Beijerman¹, de Historische Novellen² met de bewuste noot,

(O, dat onverbiddelijk geheugen!)

de aflevering van het Scheffer Album waarin Eberhard der Greiner³ wordt behandeld,

(allercurieust te lezen na de debatten over Christelijke Kunst op het Congres)

en een portefeuille met brieven, voor wier wanorde de schoonmaakster verantwoordelijk is, als geen kast mag gesloten blijven ‘en alles weêr net zoo wordt neêrgevlijd als 't geweest is.’)

Lectuur te over, niet waar?

De zonderlinge Kruseman! hij zet zijner heuschheid de kroon op, door dat berigt bij No. 12 der Causeries Parisiennes.

Vele groeten van Sophie. Ik laat Mevrouw Huet in uitmuntend gezelschap met la Marquise en blijf

Van harte de Uwe.

Leelijke stalen pen die daar uit de hand valt en zoo'n vlek achterlaat!

1 Poleniek over het Leycestersche tijdvak.

2 Van Mevr. Bosboom-Toussaint.

3 Evenzoo van Mevr. Bosboom.