De werken. Deel 21. Brieven aan Cd. Busken Huet 1861-1868

XXXI
Amsterdam, 9 Augs. '64.

Beken het maar, liefste Vriend! wat er bij U omging, toen dit pakje U onder de oogen kwam.

‘Als het weêr acht zijdjes zijn, dan moeten zij liggen tot ik de variatiën op mijn trio af heb.’

Het zijn zeven-en-twintig zijdjes, maar helder gedrukt, bespiegelingen van Winkler, allerbelangrijkst voor jong en oud. Wilt ge zoo goed zijn die zoo gelukkig te corrigeren, als Gij het de vorige deedt?

Wij zijn Zaturdag bij Vissering geweest op Rosendaal!

[p. 62]

Geen wonder dat de natuur hem inspireert. Hij had oor voor ons plannetje, gedurende den winter om de twee maanden de Vergadering van de Gids op Zondag te houden. Hij zou dan gaarne overkomen en ik vertrouw, dat hij met 1^o Januarij weêr op het schutblad komt.

Uw opstel over hem had den besten indruk achtergelaten. Ik heb er nooit aan getwijfeld.

Zwierven wij Zaturdag op Beekhuyzen om, Zondag waren wij te Oosterbeek, maar met uitzondering van den lommer, dien Kneppelhout den zijnen noemt, hoe heet het was en hoe rul het was. Het is inderdaad een Hemelsche Berg in eene woestijn.

Dorre Zandwoestijne

Van het ondermaansche diep.

Een roosje zag ik er niet, maar dat haperde aan mij, die geen Seraf ben.

Vele groeten van Sophie aan Mevrouw en Gideon. Ook de mijne.

Van harte de Uwe.