De werken. Deel 21. Brieven aan Cd. Busken Huet 1861-1868

XXV
Amsterdam, 31 Mei 64.

Geluk met den geboortedag van Gideon, lieve Vrienden! vier dien altijd zoo vrolijk als Gij, verbeeld ik mij, het heden hebt gedaan. Het weder was mild, als aan een feest past, en bleef ook de bok zijn aard getrouw, de zweep zal gebaat hebben!

[p. 49]

Ten zij de goêlijke Kroonprins den weerbarstige in zijn bescherming nam, en Gij beiden gedwee het kind en zijn lieveling toegeeft, - een oogenblik waarop ik wilde dat Gij gephotographeerd waart, - het zou alleraardigst zijn geweest! Is het niet gebeurd, l'occasion se retrouvera, voor een afdruk hou ik mij aanbevolen.

En het visitekaartjen aan Gunning is afgegeven,¹ niet zachter door het woord op het schutblaadjen. Algemeen wordt het talent bewonderd, over den tact van de keuze des oogenbliks verschillen de gevoelens. Maar voor mij, ik heb er vollen vrede mee, dat het (voor een poos) polemisch-kerkelijke schriften en toespraken sluit.

Mijn brief dreigt louter uit gelukwenschen te bestaan, - maar als Ge wist hoe veel genoegen het mij doet, dat Gij U voor eene wijle geheel der letteren gaat wijden, Ge zoudt de tweede even opregt gelooven als de eerste! Onze litteratuur is lang geen hof van Eden - het is maar een landschap der lage landen, meer weide dan bosch, hier en daar zelfs maar een slatuintje, maar wie vernuft heeft als Gij, kan veel goeds doen door haar eens anders dan tot nog toe geschiedde te laten zien, - iets frischs, dat kunt Ge op het gebied der theologie ons niet beloven.

Hierbij wat ik van Ter Haar rijk ben. Er moet nog een bundel Gedichten zijn, of deze beleefde een tweede druk, - ten minste mij heugt een boek van hem te hebben gezien met het portret van Belletje tegen over den titel. Gij gelooft het niet? Ik blijf er U borg voor, slechts durf ik niet te zeggen, of op dat plaatjen, in het verschiet van zijn portret, een buste van Luther staat. Zulk een ding heeft hij in zijn kamer hangen, en: ‘Goden en menschen!’ riep ik uit toen ik het zag.

1 Aan J.H. Gunning, Haarlem, 1864.

[p. 50]

‘Maar, Ter Haar! wat zou Luther zeggen....?’

Morgen avond zal de Vergadering van de Gids ten mijnent zijn. Er is geen kopij, en de werklust niet groot, al laat de zeeman zich wachten! Gij verliest niets bij den storm dans un verre d'eau!

Het was niet enkel ver en het was niet enkel warm, lieve Vrienden! maar het was mooi ook¹ - het heerlijkst weder, den eenen dag Parijs, den anderen Versailles, den derden Parijs, den vierden Fontainebleau, den vijfden weêr Parijs! welk een droom!

Als het zondag goed weer is komen wij U begroeten, ten zij ge andere plannen hebt. Ook sluit dat woord als (verbrande turf) alle toebereidselen buiten!

Van harte nogmaals geluk, lieve Moeder! Vele groeten van Sophie. Geheel

de Uwe.

1 Het uitstapje dat Potgieter zijn Revue in het Bois de Boulogne in de pen gaf.