|
| |
| |
| |
[Christus leert ons Mattheus vijf gepresen]
Nae de Wijse: Ick roep tot u met hertelijck verlangen.
Christus leert ons Mattheus vijf gepresen,
't Sal al vergaen, jae oock Hemel en Eerd,
Maer Godts woordt niet, daerom wie een van dese
Gheboden breeckt, en de menschen soo leerd,
Is de minste begheerd, en Godts Rijcke niet weerd,
Maer die doet nae Godts leer, sal groot zijn by den Heer.
Och! vrienden, let op de reden wat verder,
Want Christus siet op 't hert, en seyt met een,
Ten zy dat u gherechtigheyt is meerder,
Dan de Schrift-gheleerden en Pharizeen,
Godts Rijck sult ghy certeen, niet besitten, o! neen,
Daerom, o! vrienden goet, siet altijdt wat ghy doet.
Tot den Ouden was gheseydt in voortijden,
Ghy en sult niet doot-slaen, maer Christus seyt,
Wie te vergeefs sijn Broeder gaet benijden,
Ende hem hatet met ongherechtigheyt,
Hem naeckt des vyers wreedtheydt, en des oordeels droefheydt,
Dit is Christus bevel, o! mensch, bedenckt u wel.
Daerom als ghy u Offer wilt besteden,
Dat's u gebedt voor Godt, en wordt gewaer
Dat ghy met u Broeder noch zijt t'onvreden,
| |
| |
Versoent hem eerst, gaet dan tot Godts Outaer,
Overkomt haestigh, maer, al met u Wederpaer,
Soeckt liefd en vreed altijdt, en hier de minste zijt.
Daer is gheseydt, ghy en sult niet hoereren,
Maer ick segh u, wie dat een Vrou aensiet,
En denckt in sijn hert om haer te begeren,
Die doet alreed overspel en verdriet,
Dus quae ghepeynsen vliet, doet na Christus gebiet,
Hebt een reyn herte goedt, en een suyver ghemoedt.
Ergert u oogh, of een van uwe leden,
Werptse wech, doet van u alle quaet,
't Is beter dat ghy kreupel zijt in vreden,
Dan onghesont, en voor Godt niet bestaet,
Daerom mijdt quade daet, en doet nae Christus raet,
't Quaet te mijden is schoon, maer 't goet-doen niet verboon.
Wie dta hem scheydt van sijn Wijf sonder gracy,
Let op dit woordt, ten zy om overspel,
Die maeckt dat sy doet overspel, eylacy!
Daerom siet toe, dit is Christus bevel,
Den tijt loopt vry wat snel, o! mensch bedenckt u wel,
Wat Godt hier voeght by een, en sal geen mensche scheen.
Daer is geseyt, gy en sult niet valsch zweeren,
Maer ghy sult Godt u eedt houden na leer,
| |
| |
En zweert doch niet gheensins, nae Christus Leere,
By Hemel, noch Aerde, noch Hooft, noch Heer,
V woordt zy altijdt weer, Ia ende Neen, gheen meer,
Wat daer boven geschiet, is van het beste niet.
Daer is geseut, oog om oogh, wel voorleden,
Maer ghy meugt nu den quaden niet weerstaen,
Neemtmen u Rock, geeft hem de Mantel mede,
Wil yemandt u aen de rechter Wang slaen,
Biedt hem de slincker aen, wilt vriendelijck mee gaen,
Geeft die u bidden stil, en yets af borgen wil.
V naesten lieft, en u vyandt wilt haten,
Maer Christus seydt, u vyanden bemint,
Wenscht haer wel die u vloecken boven maten,
Patientelick het quaedt met goedt verwint,
Zijt als Christus gesint, vriendelick als een kint,
Bidt voor haer met ootmoedt, die u lijden aendoet.
Prince, mijn Godt en Vader vol genaden,
Ghy die u Son laet schijnen openbaer,
Rechtveerdelijck over goeden en quaden,
Laet regenen over ons allegaer,
Door u goedtheydt voorwaer, zijt ons genadigh maer,
Dat bid ick u, o! Godt, Amen, segh ick in 't slot.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij