[O Heere! laet my dichten]
Nae de Wijse: 'k Heb een Lief uytverkoren.
Een Lietjen om te stichten,
Tot lof uwes naems eer, al nae u woort en leer.
'k Heb Godts Woordt uytverkooren,
Vast in mijn hert ghedaen,
Nae Godts Woordt wil ick hooren,
Daer nimmermeer af-gaen, o! Heer wilt my by-staen.
Verleent my doch altijdt,
Mijn Saligheydt met vlijt, en my ghenadigh zijt.
O! Heer had ick een Huysjen,
Of een Cluysenaers Cluysjen,
In de Woestijn alleen, en socht het noodig Een.
Ick sie 's Werelts boosheden,
De menschen seer t'onvreden,
Vol achterklap en haet, tegen Godts Woort en raedt.
Godts Woordt raedt ons in desen
Dat wy Godt sullen vreesen,
En doen oprechte boet, door 't geloof, daer staet doet.
| |
Doet door 't gheloof goe wercken,
Van herten wilt dit mercken,
Vast op Godts woorden staet, dient Godt recht nae sijn raet.
Een Godt-dienst recht ghepresen,
Voor Godt den Vader goet,
Te besoecken met spoet, in haer druck en armoed.
En hem onbevleckt houwen,
Van 's werelts ydelheydt,
Met hert, sin en vertrouwen,
Staen voor den Heer bereydt, doen wat sijn woordt my seydt.
Godts woordt seyt t'onser leere,
Vrienden verstaet wel mijn,
Doet goet, en vreest den Heere,
En oeffent liefde fijn, wilt hem gehoorsaem zijn.
Ghehoorsaemheydt ghestadigh,
Och! vrienden, dat eyscht Godt,
Dan sal hy zijn ghenadigh,
Soo wy maer sijn gebodt houden, dat is het slot.
't Slot van Godts woordt is vrede,
Tot Godt en naesten mede,
En doen na sijn gebiedt, dat's 't slot en sin van 't Liedt.
Prince, dit Liedt verkoren,
Wilt doch nae Godts woordt hooren,
En doet altijdt daer naer, Amen, dat werde waer.
I.H. Pos
|
|
Auteursrechtvrij