Voorbij Confucius

In Voorbij Confucius worden - en niet alleen in het gelijknamige titelverhaal - zekerheden aan het wankelen gebracht zowel door de macht van de verbeelding, eigen aan elke echte schrijver, als door de onmacht van het geheugen, een kenmerk in het hele werk van Pos. ‘Achter de ik gaat,’ verklaart Hugo Pos in het verhaal Net als Pirandello, ‘een niet te noemen personage schuil, dat ik maar al te goed gekend heb.’ Die ik is in de eerste verhalen slechts personage in een verhaal, vervolgens personage en schrijver tegelijk en in de laatste, steeds persoonlijker verhalen uiteindelijk enkel nog schrijver. In deze 13 nieuwe verhalen toont Hugo Pos zijn meesterschap meer dan ooit: telkens weet hij de lezer te betrekken in een ingenieus spel met fictie en werkelijkheid. In veel verhalen is er die bijzondere suspense omdat de verteller als oud-rechter zich geplaatst ziet in situaties, waarin men van hem verwacht dat hij niet alleen wikt en weegt, maar ook beschikt...

Hugo Pos (1913) is een nog jonge schrijver: hij debuteerde in 1985 met Het doosje van Toeti. In 1996 ontving hij voor zijn negende boek, de autobiografie In Triplo, de E. du Perronprijs 1995: ‘een autobiografie van literair niveau’ (De Beste Boeken van 1995, Vrij Nederland), ‘een monument dat tot de beste boeken van 1995 gerekend kan worden’ (Nieuwe Revu). Vooral de verhalen die men zijn ‘Rechter Posverhalen’ is gaan noemen winnen bij een toenemend aantal lezers snel aan populariteit. Twintig verhalen uit zijn tot dan verschenen boeken werden in 1996 verzameld in de Ooievaar-pocket Gedane Zaken.