De ongewisse tijd

[p. 105]

Histories

[p. 107]

De tranen van Den Uyl

De tranen van Den Uyl werd geschreven op verzoek van dramawerkplaats Balie de B. in het kader van de programmaserie ‘Vervlogen Illusies’. Hierin worden essentiële episoden van de naoorlogse vaderlandse geschiedenis gedramatiseerd.

Hoe waren de verwachtingen eind jaren zestig, begin jaren zeventig en wat is daarvan terechtgekomen? Dat was de opgave die De Balie aan enige schrijvers stelde en ik kreeg als onderwerp Suriname te behandelen.

De tranen van Den Uyl is een semi-documentaire. Suriname verkreeg in 1975 zijn onafhankelijkheid tijdens het kabinet Den Uyl. De door velen - onder wie de journalist en dichter Jozef Slagveer - met applaus begroete coup van de sergeanten in 1980 maakte een eind aan het moeizaam functionerende democratisch bestel. De moord op vijftien prominente landgenoten in de nacht van 8 december 1982 dompelde het land in diepe rouw. Slagveer was een van de slachtoffers. Ik heb getracht zijn tragische ‘Werdegang’ een sobere dramatische vorm te geven.

De rechtszitting in het tweede bedrijf is een (beknopte) authentieke weergave van de zitting, waarop luitenant Rambocus, die tegen Bouterse in opstand kwam, werd berecht. Het pleidooi van de advocaat Hoost (eveneens een van de slachtoffers), is een samenvatting van de pleidooien van de vier toen optre-

[p. 108]

dende advocaten. Het stuk eindigt op 12 december 1982, als Den Uyl, zichtbaar bewogen, op de herdenkingsdienst in de Mozes en Aäronkerk het woord voert.