Zanglievende uitspanningen(1788)–Olivier Porjeere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 69] [p. 69] De zondige zorg verworpen. Wijk kommerlijk zorgen! Bij avond en morgen, Bij nacht en bij dag, Zoekt gij mij te kwellen, Te slingren, te ontstellen, Gij voedt het geklag. Al zat ik verlegen, Heeft God niet uit wegen Van diepte gered? Wijk kommerrijk zorgen! Ik stort in 't verborgen Mijn pleitend gebed. [pagina 70] [p. 70] Mijn zorgen, mijn zugten, Mijn noodeloos duchten Voor prangend gevaar, Mijn schrikken, mijn beeven Maakt altoos in 't leeven, Mijn lasten te zwaar. 'k Moest de Almagt meer vreezen, 'k Moest zorgeloos weezen; Doch nooit zonder zorg; 'k Moest Wijsheid meer eeren, 'k Moest volgen en leeren, Gerust in mijn' Borg. Wat helpen de klagten. Benaauwde gedagten Verschrikken mijn' geest; Hoe vaak is 't bedillen, Als God nie: te willen, Nadeelig geweest. [pagina 71] [p. 71] Wil God mij beproeven, Door onspoed bedroeven, Ik heb het verdient; Dan hoe het moog' loopen, 'k Moet wagten en hoopen, Mijn God is mijn vriend. In hobblende baaren, In grootste gevaaren, Ziet Vader mij aan; In kommer en nooden, Word bijstand gebooden, Gods raad zal bestaan. Op drukkende wegen, Groeit menigmaal zegen, Mijn Jesus gaat meê; Zijn Geest wil mij leiden, 't Geloovig verbeiden Geeft blijschap en vreê. [pagina 72] [p. 72] Wijk kommervol zorgen, Bij avond en morgen, Bij dag en bij nacht! 'k Zal Jesus gelooven. Mijn weg word naar boven Met Jesus volbragt. Vorige Volgende