Mengeldichten (3 delen)
(1716-1722)–H.K. Poot–
Auteursrechtvrij
[pagina 93]
| |
Zou men dus zyn jonge jaren
Heen zien varen
Zonder liefde? zonder gaê?
Zon men zonder bloet en erven
Heenesterven?
Dat waere eene onboetbre schaê.
Dit dacht MESSCHERT, dus bekommert
En beslommert
In zyn bezigh koopkantoor.
Hierop stelde hy zyn zinnen
Tot het minnen.
Ai MARIA, leen uw oor.
Hoor zyn klagten, zie hem quynen
En verdwynen;
Zie hem smelten in den gloet
Van een welberaede liefde.
Och gy griefde
Door uw schoonheit zyn gemoet.
Uwe aenminnelyke zeden,
Frisse leden,
Kuische schaemte en fiere deugt
Hebben hem tot min bewoogen.
Wend uwe oogen
Naer zyn lyden, in uw jeugt.
't Scheen of INGEN zyne elende
Eerst niet kende,
| |
[pagina 94]
| |
Onbelaên van minnewee:
Maer 't was ziekte die besmette,
En wiens hette
Haest haer' boezem branden deê.
Toen begosten d' eedle rozen
Eerst te blozen
Op haer kaeken, fris en wit.
Zie een schoone maegt eens pronken
Met haer lonken
Als de min haer hart bezit.
MESSCHERT zagh zyn deugt beloonen
En bekroonen
Door MARIAES schoone hant.
Zoo weet heusch en eerbaer minnen
T' overwinnen
Daer men stryt om 't liefdepant.
Dat heet eerst een' prys te stryken:
Hiervoor wyken
Beursfortuin en handellot.
D' aerdsche rykdom groeit met hinder,
Geldt ook minder.
Deze winst daelt recht van Godt.
Zeker dit 's een andre zegen
Dan die tegen
Zilvre munt verwisselt wort.
By 't genoegen dat het paren
| |
[pagina 95]
| |
Ons kan baren
Schiet het roode gout te kort.
Zaligh Paer, uw heil weegt over.
Welk een lover
Siert uw kruinen, vry van rou!
Buig, naer 't voorbeelt van uwe ouders,
Uwe schouders
Onder 't gulden juk der trou.
Klaegde gy voorheen van smarte
In het harte;
Voelt ge u onderling gewont;
Schep slechts moedt: de tyt bragt rozen,
Schoon in 't blozen.
Kus malkander nu gezont.
MDCCXX. |
|